ΤΟ ΙΕΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ

Παρουσίαση

Ο Θάνος Παπαθανασόπουλος, αρχιτέκτων του Υπουργείου Πολιτισμού, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953 και σπούδασε αρχιτεκτονική στο Παρίσι (1972-1977).
Οι ως τώρα εργασίες του για τη μελέτη, προστασία και ανάδειξη των μνημείων της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς συνοψίζονται στα εξής:
Από το έτος 1975, σπουδαστής ακόμα, έλαβε μέρος στις εργασίες αποτύπωσης και μελέτης του ναού του Επικουρίου Απόλλωνα στις Βάσσες της Φιγάλειας. Από το 1982 ως το 1985, ως τακτικό μέλος της Επιτροπής Συντηρήσεως του μνημείου, είχε την ευθύνη της οργάνωσης και των έργων υποδομής, που είχαν ως στόχο την πραγματοποίηση του προγράμματος για την προστασία και στερέωση του ναού.
Παράλληλα, κατά τα έτη 1982-1983, εκπόνησε την πρώτη αρχιτεκτονική αποτύπωση της ακρόπολης του φρουρίου της Πύλου καθώς και τη μελέτη για την αποκατάσταση του ερειπωμένου κτιρίου, του γνωστού ως στρατώνες του Maison προκειμένου να γίνει μουσείο που θα στεγάσει τη συλλογή Rene Puaux, και συμμετείχε στην οργάνωση και εφαρμογή των προγραμμάτων για την αποκατάσταση του φρουρίου.
Από το 1980 ως το 1983 του ανετέθη η μελέτη και η αποτύπωση τμήματος του αρχαίου βόρειου τείχους της Ακρόπολης, στο πλαίσιο των εργασιών της Επιτροπής Συντηρήσεως Μνημείων Ακρόπολης.
Από το 1984 ως το 1990, ως τακτικό μέλος της Επιτροπής Συντηρήσεως του Θεάτρου του Διονύσου, είχε την ευθύνη της ομάδας εργασίας για τα εκτελούμενα έργα στο μνημείο, το οποίο αποτελεί και αντικείμενο ιδιαίτερου επιστημονικού ενδιαφέροντός του.
Οργάνωσε και επέβλεψε τον καθαρισμό του αρχαιολογικού χώρου της Νότιας Κλιτύος της Ακρόπολης και ειδικότερα του Θεάτρου του Διονύσου, όπου με εντελώς αναστρέψιμες μεθόδους προσπάθησε να τονίσει τις αρχιτεκτονικές γραμμές για την πληρέστερη κατανόηση του μνημείου. Γενικότερα το ενδιαφέρον του για τα μνημεία της Νότιας Κλιτύος της Ακρόπολης επικεντρώθηκε στην προσπάθειά του να εξασφαλιστεί η απόλυτη προστασία τους και η ανάδειξή τους, ώστε να γίνουν μέρος της καθημερινής ζωής των Αθηναίων.
Στα πλαίσια των ερευνών του για τα αρχαία θέατρα, και γενικότερα για την εξάπλωση του Ελληνισμού στη Μ. Ασία, εργάσθηκε για την επιστημονική τεκμηρίωση της ταινίας Λυκία της Μαίρης Παπαλιού, που προβλήθηκε στην ελληνική και ξένη τηλεόραση στις αρχές του 1989.
Στα δημοσιεύματά του ασχολήθηκε με έναν τύπο μεταβυζαντινών εκκλησιών, με την ανασύνθεση της σταδιακής καταστροφής του ναού του Επικουρίου Απόλλωνα στο πέρασμα των αιώνων και με το πώς είδαν το μνημείο οι ξένοι περιηγητές, καθώς και με τη μορφή του κοίλου του Θεάτρου του Διονύσου, ενώ προετοιμάζει τη διατριβή του στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με θέμα το Ωδείο του Περικλή. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΤΟ ΙΕΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ
Ο Διόνυσος
Τα ιερά και οι εορτές του Διονύσου στην Αθήνα
Το Ιερό του Διονύσου Ελευθερέως
Ο αρχαϊκός ναός του Διονύσου και η ορχήστρα του Ιερού
Ο νεότερος ναός
Το Θέατρο του Διονύσου
Η ορχήστρα
Η σκηνή
Το κοίλο
ΤΑ ΧΟΡΗΓΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ
Η ΣΤΟΑ ΤΟΥ ΕΥΜΕΝΗ
ΤΟ ΩΔΕΙΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ
ΤΟ ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΟ
ΤΟ ΩΔΕΙΟ ΤΟΥ ΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ
ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ