ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΛΑΓΗΝΙ

Παρουσίαση

Το χρυσό λαγήνι του Τζέημς Στήβενς, που δημοσιεύτηκε το 1912, είναι πλέον ένα κλασικό βιβλίο, όχι όμως κι ένα κλασικό μυθιστόρημα. Το να αποπειραθεί κανείς να το εξηγήσει θα ήταν εξίσου δύσκολο και ανώφελο όσο και το να εξηγήσει την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων. Γιατί Το χρυσό λαγήνι είναι ένας ύμνος στο Πνεύμα της Παραδοξολογίας κι ακόμα μια πολυποίκιλη συνολική σύλληψη που δίνει την ευκαιρία στον αναγνώστη να βολευτεί στις παρυφές του χρόνου και του χώρου και να ενατενίσει τα πάντα αλλά και τίποτα, τους μεγάλους θεούς αλλά και τους μικρούς, που ξέρουν να χορεύουν και να τραγουδούν, τις ενενήντα εννέα Χάριτες και τον Άνθρωπο και τον Πάνα και την Αθωότητα, τον Έρωτα και την Αδικία... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Ο μεγάλος μου αντίπαλος... η πιο πρόσφατη μεγαλοφυΐα της Ιρλανδίας..." (Τζέημς Τζόυς)
"Το χρυσό λαγήνι του Τζέημς Στήβενς ξεχειλίζει από ζωντάνια κι ομορφιά... Σε ποιον ανήκε το "λαγήνι" και γιατί το έθαψαν; Το βιβλίο δίνει απάντηση σ' αυτά τα ερωτήματα μέσα από μια απολαυστική, ευφάνταστη και εμπνευσμένη σύνθεση." (Ουόλτερ ντε Λα Μαρ)
"Ο Ιρλανδός με το πιο εύστροφο πνεύμα, ένας λογοτέχνης - ακροβάτης που έχει την ικανότητα να ισορροπεί στα βιβλία του τα πιο ετερόκλητα συναισθήματα, θέματα και χαρακτήρες." (Φρανκ Ο' Κόνορ)