ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ

Παρουσίαση

"Προς μια Γεωγραφία των Παθών":
Είναι γνωστό πια ότι, εδώ και τέσσερις δεκαετίες, κάποιοι καταπιάστηκαν συστηματικά με μια ριζική κριτική των χρήσεων του χώρου και του χρόνου αυτής της κοινωνίας. Αποφασίζοντας, για λόγους υποκειμενικούς, αρχικά, ότι η επικρατούσα οργάνωση του "υπάρχειν" άλλο δεν έκανε από το να τους εμποδίζει να πραγματώσουν υλικά τις επιθυμίες και τα όνειρά τους, επιχείρησαν, πριν απ' όλα, να ζήσουν σύμφωνα με αυτές τις επιθυμίες και αυτά τα όνειρα σε ένα περιορισμένο πεδίο, σε μια μικρή νησίδα ελευθερίας και, στη συνέχεια, να συναντήσουν εκείνους που θα μπορούσαν να ευρύνουν τα όρια αυτής της ελευθερίας. Και άρχισαν σωστά. Η μέθοδός τους -εμβρυακή, σπασμωδική, αδέξια ενδεχομένως, θραυσματική- έλαβε εντούτοις, διαστάσεις εκρηκτικές: οι άνθρωποι εκείνοι προέβησαν απλούστατα (και τόσο θαρραλέα) σε μια απόλυτη αντιστροφή των κυρίαρχων κελευσμάτων, των κοινωνικών εντολών που δέσποζαν όταν άρχισαν να συνειδητοποιούν την ύπαρξή τους και τις βλέψεις τους. Στην εφιαλτική παράταση (και σχεδόν ολοσχερή κατίσχυση) του αποτρόπαιου ARBEIT MACHT FREI, που υπήρχε πάνω από την πύλη του Άουσβιτς, αντέταξαν παράτολμα το θαυμαστά ανθρώπινο NE TRAVAILLEZ JAMAIS (γραμμένο μάλιστα με κιμωλία σ' έναν τοίχο της Αριστερής Όχθης). Απέναντι στην ψευτοηθική της θυσίας και της παραίτησης, παρέταξαν τον εύθυμο ουλαμό της παιγνιώδους συμπεριφοράς και της αέναης εκδίπλωσης του πόθου και της ηδονής. [...] (Από την παρουσίαση της έκδοσης)