Παρουσίαση
Για να είμαι ειλικρινής, σταμάτησα να αφομοιώνω γνώσεις από νεαρή ηλικία και η μάθηση δεν είναι το σταθερό σημείο στη ζωή μου όπως είναι γι' άλλους ανθρώπους. Τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια το σταθερό σημείο της δικής μου ζωής είναι να ξυπνάω την αδερφή μου. Αν δεν την ξυπνήσω, είναι βέβαιο πως θα κοιμάται για πάντα, γιατί είναι εντελώς κουφή. Την αδερφή μου την ξυπνάω κάθε πρωί στις εννιά τους χειμερινούς μήνες και στις τρεις το απόγευμα τους θερινούς. Καθώς διασχίζω την κουζίνα για να φτάσω στο δωμάτιό της κοιτάζω πάντα έξω από το παράθυρο που μοιάζει με φινιστρίνι, απ' όσο θυμάμαι δηλαδή, μια που έχω έξι χρόνια να ταξιδέψω σε καμπίνα πλοίου, από τότε που πήγαμε στην κηδεία ενός ξαδέρφου μου στη Θάσο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)Περιεχόμενα
Τυχαίες σελίδες από το ημερολόγιο για το θέμα της λύπης και οι πρώτες από το δικό μουΔύσκολα η ζωή μου θα συμβόλιζε για κάποιον το χάος
Αλεξάντρα ντι Τοξ
Αυτόματη μέρα
Κομμένα νύχια, πλαστικά ποτήρια, επικίνδυνο σεξ
Σκόνη
Forever
Ο κήπος της ταχύτητας
Ο τερατώδης ορίζοντας
Το άνοιγμα της μύτης
Φωτοφοβία και έκλειψη
Γιατί αγαπώ τη Λούζιτ
Συνήθως μαύρα
Το δωμάτιό μου
Κριτικές για το προϊόν
Δεν υπάρχουν κριτικές για αυτό το προϊόν.
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.