ΟΙ ΣΛΑΒΟΙ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ

Παρουσίαση

Μετά πολυετή και ηρωικόν αγώνα, μικρόν μέρος του ελληνικού έθνους είχε μόλις ανακτήσει την ελευθερίαν, ότε πολυμαθέστατος ανήρ, ο δια θαυμαστού επιχειρήματος ανοικοδομήσας εξ αγνώστων λειψάνων την σκοτεινήν ιστορίαν της βασιλείας Τραπεζούντος, εισήγαγεν απροσδοκήτως εις την Ευρώπην τολμηράν θεωρίαν περί της καταγωγής των νυν Ελλήνων, η οποία στηριζομένη υπό της υπολήψεως του ονόματός του, υπό ιστορικών μνημείων και σπουδαίων φιλολογικών συζητήσεων, απέκτα μεγαλειτέραν αξίαν εκ της ζωηρότητας του ύφους, και των πολιτικών αυτού αισθημάτων κατά των τάσεων του σλαβικού δεσποτισμού. Ολίγαι επιστημονικαί καινοτομίαι έσχον την δύναμιν να κινήσωσι τοσαύτα πάθη, να εγείρωσι τόσον ένθερμον αγώνα! Η αγανάκτησις των Ελλήνων, η αγαλλίασις των Πανσλαβιστών, αι υποψίαι των διπλωματών, η έκπληξις της Ευρώπης, ζητούσης εις μάτην τους απογόνους του θαυμαστού έθνους, εις ο οφείλει την παιδείαν και τον πολιτισμόν, απέβησαν εις τόσον τάραχον και τόσους ονειδισμούς, υφ' ων εσκοτίσθη το εύδιον πρόσωπον της επιστήμης. Κατ' αρχάς οι εναντίοι εμάχοντο δια των αμβλύων όπλων του πάθους, φλυαρούντες και λοιδορούντες, εν ω ο γερμανός λόγιος προέβαινεν ανεξέλεγκτος αποδεικνύων ως εσλαβωμένην, μετά την Πελοπόννησον, και την ιεράν εστίαν της αρχαίας παιδείας. Ότε δε τα πάθη βαθμηδόν κατεπραΰνθησαν, σπουδαίοι άνδρες, οίοι εν μεν τη Γερμανία ο Κοπιτάρ, ο Ζιγκάΐσεν και άλλοι, εν δε τη Ελλάδι ο Δάρβαρις, ο Λευκίας ο Οικονόμος, ο Σουρμελής, και επί πάσιν ο Παπαρρηγόπουλος, ήρξαντο δια των αυτών μέσων, οις εχρήσατο ο Φαλλμεράυρ, τούτ' εστί δια της επιστήμης, να αποδείξωσι τας ασυνεπείας και να εξελέγξωσι τα λάθη της υπ' αυτού εισαχθείσης θεωρίας. (...) (Από την παρουσίαση της έκδοσης)