ΔΩΔΕΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Παρουσίαση

Στους φαιούς, κρύους βράχους σου, Ω θάλασσα,
ας ξεσπάει το κύμα, ας ξεσπάει!
Κι ας γινόταν να βγουν απ' το στόμα
οι σκέψεις που το μυαλό μου γεννάει.

Ω, τι κι αν παίζει ο γιος του ψαρά,
με την αδελφή του με ξεφωνητά!
Ω, τι κι αν τραγουδά ο αμούστακος ναύτης,
μες στη βάρκα στου όρμου τ' ανοιχτά!

Κι αν φωλιάζουν τ' αγέρωχα πλοία
στην αγκάλη απάγκιας ακτής.
Όμως, Ω και να μ' άγγιξε έν' άφαντο χέρι,
κι ο αχός μιας φωνής σιωπηλής!

Στα ριζά των γκρεμών σου, Ο Θάλασσα,
ας ξεσπάει το κύμα, ας ξεσπάει!
Μα η αιθέρια χάρη μιας μέρας χαμένης
σε μένα δεν ξαναγυρνάει.
[Από την έκδοση]

Περιεχόμενα

- Το μεγαλείο πέφτει
- Ξέσπασε, ξέσπασε (1η παραλλαγή)
- Ας ξεσπάει το κύμα, ας ξεσπάει (2η παραλλαγή)
- Οδυσσέας
- Ο αετός
- Δάκρυα, μάταια δάκρυα
- Τώρα το κρεμεζί κοιμάται ανθόφυλλο
- Η επέλαση της ελαφράς ταξιαρχίας
- Μαριάνα
- Η Δεσποσύνη του Σαλότ
- Λούλουδο στου τοίχου τη ραγάδα
- Μωντ
- Διασχίζοντας τη σύρτιδα
Σημειώσεις