Παρουσίαση
Κορμί μου του ήλιου το ύψωμα, στ' απάρθενα βουνά,σαν το έλατο το αθάνατο, κατάστηθα σε βρίσκει.
Καθάρια σαν το κρούσταλλο, στη σάρκα μου ως ξυπνά
η αυγή, απ' τις άφταστες κορφές μου προβοδάει κανίσκι.
Κυλάν πηδώντας άσωτα τα κρούσταλλα νερά.
Κ' εγώ γελώ στ' αντίφωνο ψηλά του καταρράχτη
βάνω το στόμα στον κρουνό σου, αστέρευτη χαρά!
Όμοια ποια νιότη στις πηγές ελούστη ή εκοιτάχτη;
Ω απάντεχο τ' ανήφορου, σαν κρύβεται η κορφή
κι όλο απομένει ν' ανεβείς σ' ευλογημένο αγώνα,
σα χάνονται, στο μάκρεμα του κάμπου, οι αδερφοί
κ' εσέ χτυπάει σαν τα φτερά στα πόδια σου το γόνα!
[...]
[Από την έκδοση]
Περιεχόμενα
- Δελφικός ΎμνοςΕΠΙΝΙΚΟΙ, Α. (1912-1913)
- Δέηση
- Το Μαρτύριο του Όσιου Σεραφείμ στον Ελικώνα
- Μνημόσυνο
- Προσευχή για τα Γιάννενα
Ι - ΙΙ
- Παρηγορήτισσα
- Εισόδια
- Θεσσαλία
I - V
- Διθύραμβος
Ι - ΙΙΙ
- Ρυθμός και Ναός
- Ο Όρκος των Κοινοτήτων στη Μάνα Ελλάδα
- Πρώτη λειτουργία
ΝΕΚΥΙΑ, Α. (1910-1925)
- Περικλής Γιαννακόπουλος
- Μαβίλης
- Ωδή στο Βαλαωρίτη
- Ο Ύπνος του Μιστράλ
ΣΟΝΕΤΑ
- Σπαρτιάτης
- Σπάρτη
- Δωρικό
- Η Παναγιά της Σπάρτης
- Πετώντας
- Στον Ακροκόρινθο
- Τρεχαντήρα
- "Thalassia"
- Γλαύκα
- Ζωφόρος
- Μάντεμα
- Πορτραίτο του Μαβίλη
- Όρθρου βαθέος
ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΑΣ
- "Αφροδίτη Ουρανία"
- Σαν τραγούδησα το πρώτο μου τραγούδι
- Ύμνος του μεγάλου Νόστου
- Το θείο ταξίδι
- Λευκαδίτικη ραψωδία (απόσπασμα)
- Αναδυομένη
- Το πρωτοβρόχι
- Στα κρύα νερά, στους Πενταυλούς
- Virgo Potens
- Fuga
- Παν
- Θαλερό
- Παντάρκης
- Γιάννης Κητς
- Το τραγούδι της Καλυψώς
- Αχελώος (όνειρος)
- Χαιρετισμός στο Νίκο Καζαντζάκη
- Από τον Πρόλογο του "Πλήθωνα"
- Η Μάνα του Ντάντε
- Προσευχή
- Γιατί βαθιά μου δόξασα
Κριτικές για το προϊόν
[25/02/2018] Livorno. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΒαθμολογία:
Στο δεύτερο τόμο του 'Λυρικού του βίου' ο Άγγελος Σικελιανός διαλέγεται με εικόνες και με την γη που δύνανται να συγκροτήσουν ένα 'ανέσπερο ανήκειν', αναζητώντας ποιητικά την ελληνικότητα που αποδίδει τις δικές της στιγμές, που παράγει συγ-κινήσεις, εντάσεις την στιγμή της θέασης: ο τόπος 'γεννά' την ποιητική διάθεση της εκ νέου απόδοσης του. Δοτικός & συνθετικός, ο ποιητής προσδιορίζει τις τελετουργίες των 'Δελφικών εορτών' ως αναβίωση και ως υπόδειγμα, συμπυκνώνει κινήσεις μίας απλής αναπαράστασης του ιδεατού, δια-τρέχει μεγαλόπνοα την επικράτεια των συμβολισμών, 'εγγίζοντας' τις εκφάνσεις της αίσθησης: κάθε ποίημα και η ιστορία του, ο 'Λυρικός βίος' των ρεαλιστικών αποδόσεων & των φαντασιακών προτύπων. Ο Άγγελος Σικελιανός αναδεικνύει τους όρους της δικής του 'σύλληψης' του γίγνεσθαι, εκεί όπου δίδεται έμφαση στην κρυφή και στη φανερή αφιέρωση, στην μείζονα δια-πάλη.
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.