ΣΕΦΕΡΗΣ: ΠΟΙΗΜΑΤΑ (ΕΚΔΟΣΗ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ)

Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Τα 'Ποιήματα' του Γιώργου Σεφέρη περιλαμβάνουν το απαύγασμα του Σεφερικού ποιητικού πράττειν, το οποίο παλινδρομεί σε 'χαμένες' μνήμες, αξιώνει την προσίδια 'ελαστικότητα' του, μετατοπίζεται διαρκώς προς την βαθύτερη αίσθηση που αφήνει το πέρασμα του χρόνου πάνω στα υποκείμενα, στη συνειδητότητα, σε μία χώρα.. H Σεφερική ποίηση, μαρτυρεί την αγωνία που ενσκήπτει από την αντιφατικότητα μίας χώρας που ευρίσκεται μεταξύ μνήμης & λήθης, φιλίας & 'αφιλίας' προς τον ίδιο της τον 'εαυτό', εντός μίας ιστορικότητας που προσιδιάζει προς την συγκρότηση εικόνων που δεν 'αξίζουν χίλιες λέξεις' όπως αναφέρει η γνωστή Κινέζικη παροιμία, αλλά εγγράφουν την ή τις 'μοναδικές' λέξεις: ενοχή και 'τραύμα', φάσμα δίχως τον καιρό της μεταμφίεσης. ''Στριφογυρίζοντας μέσα σε σπασμένες πέτρες, τρεις ή έξι χιλιάδες χρόνια ψάχνοντας σε οικοδομές γκρεμισμένες που θα είταν ίσως το δικό μας σπίτι προσπαθώντας να θυμηθούμε χρονολογίες και ηρωικές πράξεις'', αναφέρει ο ποιητής, εκεί όπου η διάστικτη ποιητικότητα συν-διαλέγεται με την ιστορία, ατομική και συλλογική, την ιστορία ως άμεσο βίωμα, αναζήτηση του οικείου, της κατοίκησης: ''Στριφογυρίζοντας μέσα σε σπασμένες πέτρες, τρεις ή έξι χιλιάδες χρόνια ψάχνοντας σε οικοδομές γκρεμισμένες που θα είταν ίσως το δικό μας σπίτι''. Η απώλεια 'βαραίνει' την Σεφερική ποίηση, η οποία επαναπροσδιορίζει τις γραμμές και τις εκφάνσεις μεταξύ παρελθόντος και παρόντος, εμβαθύνοντας στη φορά του δηλωτικού: το ''δικό μας σπίτι'' που χάθηκε στην ταραχή, που ανα-συστήνεται στα σκόρπια ερείπια, που αναφέρει μία ιδιαίτερη 'ορατότητα': η ιστορία ως ετερο-χρονισμένη ποίηση, ο χρόνος ως αντίθεση που διαρκεί, διευρύνεται, συνιστώντας ένα 'κάτοπτρο' εντός του οποίου παρεμβάλλονται 'ακράτητες' σκιές. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στην κριτική του για την Σεφερική ποίηση ο Μάρκος Αυγέρης: ''Στην Ελλάδα του Σεφέρη οι νεκροί είναι ζωντανοί κ' οι ζωντανοί νεκροί.''