Ο ΠΡΩΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ

Παρουσίαση

Τον πρώτο μου το θάνατο, τον έχω τώρα φίλο.
Μ' αυτόν πλαγιάζω και ξυπνώ.
Μαλώνω, κλαίω και μεθώ.
Μ' αυτόν και ξενυχτάω.
Χαράζω λέξεις σε χαρτιά.
Φιλώ, αγκαλιάζω τα παιδιά.
Δουλεύω, τριγυρνάω.

Στον πρώτο μου το θάνατο, δεν εκρατάω κακία.
Γιατί ήταν αναπόφευκτος.
Γιατί ήτανε μοιραίος.
Κι όποιος στην ηλικία μου, σταθεί μπρος στον καθρέφτη.
Το δικό του Πρώτο Θάνατο
Θα δει να τον κοιτάει. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)