Ο ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΟΣ

Παρουσίαση

Το όνομά μου είναι Γιώργης Δραμουντάνης.
Το Λουδοβίκος των Ανωγείων το ακούω σαν διεύθυνση.
Τη μάνα μου τη λένε Λουλουδιά και τον πατέρα μου Βασίλη.
Είμαστε έξι αδέρφια. Εγώ είμαι ο δεύτερος.
Ο Νίκος, ο Μανώλης,
ο Γιάννης, η Μαίρη και ο Δημήτρης.

Ένα μεσημέρι είχα πάει τον Μάνο με το παλιό ντεσεβώ στη "Μεγάλη Βρετανία", όπου είχε συνάντηση με τον Νίκο Γκάτσο και κάθισα μαζί τους. Η ώρα περνούσε με σιωπή και λόγο. Κάποια στιγμή ο Νίκος Γκάτσος θέλησε να μάθει νια τα ριζίτικα τραγούδια, για την Κρήτη, για τα Ανώγεια. Με ακούγε για αρκετή ώρα με προσοχή. "Λουδοβίκε γράφεις;", ρώτησε. "Όχι, κύριε Γκάτσο". "Κι όμως εσύ πρέπει να γράφεις", είπε κοιτάζοντας τον Μάνο σοβαρά. Έτσι πήρα το θράσος που χρειαζόμουν και άρχισα να γράφω τραγούδια. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Πρόλογος
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος για τον Λουδοβίκο
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Μοιρολόγια
Ο Μάνος Χατζιδάκις γράφει για τ' Ανώγεια
Ο έρωτας στην Κρήτη είναι μελαγχολικός
Ο Χαΐνης
Το μεϊντάνι
Χαρματούσα
Πύλη της άμμου
Το όχι αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά του ναι
Τέσσερις δρόμοι για τον Ερωτόκριτο
Άνοιξα μανταρίνι και σε θυμήθηκα
Η γιορτή των ανέμων