ΜΑΧΑΤΜΑ ΓΚΑΝΤΙ

Παρουσίαση

Μετά από μακρά σιωπή ο Γκάντι ύψωσε το βλέμμα του για να χαδέψει τ' αγαπημένα πρόσωπα των μαθητών του. Χαμογέλασε. Ύστερα, με μεγάλη ηρεμία άρχισε να μιλάει: - Αδέρφια μου. Ξέρετε όλοι την απόφασή μου. Χαράματα θ' αρχίσω τη νηστεία μου. Είναι το μόνο όπλο που μου απομένει. Ίσως να μη βγω ζωντανός από αυτή τη δοκιμασία. Τι πειράζει; Μια αγνή νηστεία έχει τη δική της αξία, ακόμα και δίχως ανταμοιβή. Τα παλιά χρόνια, στα βουδικά μοναστήρια, όταν άρχιζαν οι καλοκαιρινές βροχές, οι καλόγεροι ύψωναν τα χέρια μπρος στ' αδέρφια τους που κάθουνταν κύκλο ολόγυρά τους και άρχιζαν με ταπεινοσύνη να ξομολογούνται τη ζωή τους. Επιτρέψτε μου, αγαπημένοι μου αδερφοί, ν' ακολουθήσω το παράδειγμά τους. Ανοίξτε τις καρδιές σας, ακούστε με επιείκεια την εξομολόγησή μου... (Απόσπασμα από τον πρόλογο της έκδοσης)