ΟΙ ΔΥΟ ΚΛΕΦΤΕΣ

Παρουσίαση

Το καλοκαίρι του 1993, ανάμεσα στα βιβλία που είχα πάρει μαζί μου για να μελετήσω στις διακοπές, είχα και την "Ευτέρπη" του Ηρόδοτου. Διάβαζα λοιπόν αμέριμνος στην παραλία και είχα φτάσει στο κεφάλαιο του Ραμψίνιτου, που αναφέρεται σε ένα μύθο της αρχαίας Αιγύπτου, όταν για μια στιγμή έμεινα άναυδος. Ούτε λίγο ούτε πολύ, η ιστορία που διάβαζα ήταν ένα μοτίβο από τους "Δυο Κλέφτες", ένα αγαπημένο παραμύθι που μου έλεγε ο παππούς μου τη δεκαετία του '60, όταν ήμουν μικρός. Το θέμα της ιστορίας είναι τόσο ασυνήθιστο, που είναι αδύνατο να πρόκειται για σύμπτωση. Από την άλλη μεριά πάλι, ο παππούς μου μόνο λίγες τάξεις στο δημοτικό πρόλαβε να πάει και είμαι σίγουρος ότι ποτέ του δεν διάβασε Ηρόδοτο. Έζησε όμως τα παιδικά του χρόνια στον Πόντο, όπου προφανώς η διήγηση αυτή συντηρήθηκε παραλλαγμένη. [...] (Από τον πρόλογο του μεταφραστή)