ΑΝΑΣΤΡΟΦΑ

Παρουσίαση

Πηγή έμπνευσης για τον Μισέλ Ουελλμπέκ αλλά και για τον «ποιητή της πανκ» Ρίτσαρντ Χελ, το "Ανάστροφα" του Ζορίς-Καρλ Ουισμάνς είναι ένα κορυφαίο δείγμα της «λογοτεχνίας της Παρακμής», «ένα ταξίδι μέσα από τη μνήμη, μέσα από την ανάμνηση, μέσα από τη φαντασία και τη φαντασίωση, μέσα από τη σκηνογραφία ενός αισθητικού χώρου», όπως σημειώνει ο Νίκος Μπακουνάκης στο επίμετρο «Ξαναδιαβάζουμε τον Ουισμάνς, ίσως όχι για να φτιάξουμε έναν αισθητικό κόσμο, όπως το πανκ της δεκαετίας του 1970, αλλά για να αναμετρηθούμε με την παρακμή, τους νέους φόβους μας, την άμβλυνση ή και το ξέφτισμα των δημοκρατικών αξιών και της κληρονομιάς του Διαφωτισμού, με τη βασανιστική καταπίεση της πολιτικής ορθότητας, με όλα τα post- της εποχής, ιδιαίτερα το post-democracy ή το post-secularism». Αλλά και για να απολαύσουμε μια εκπληκτική πρόζα που οδηγεί τον αναγνώστη «σε μια κατάσταση εκστατικού μετεωρισμού». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Ο ήρωας είναι αντικοινωνικός, κανονικός μισάνθρωπος, αντιπαθέστατος, εξυπνάκιας, ένα μίγμα πεσοϊκού «αναρχικού τραπεζίτη», κυνικού Διογένη, φασίστα πριν τον φασισμό κι όχι μόνο. Η θρησκευτική νεύρωση, παρά τις προσπάθειες (;) του συγγραφέα, ξεχειλίζει, υπονομεύοντας κάθε τόσο τη ζωή του ήρωα, όπως συνέβη και στην αληθινή ζωή με τον Ουισμάνς, που στα γεράματά του κατάντησε μοναχός. (...) Βλέποντας τη ραχοκοκαλιά του με τα 1+16 κομμάτια παραπάνω, γίνεται φανερό, νομίζω, ότι το μυθιστόρημα μόνο ακραίες αντιδράσεις μπορεί να προκαλέσει στο αναγνωστικό κοινό, στη διακριτική ευχέρεια του οποίου δεν αφήνει μέσους όρους: ή θα το λατρέψεις ή θα το σιχτιρίσεις». (Δημήτρης Φύσσας, bookpress.gr, 10/01/2021)

«Αυτό που προσπάθησε να κάνει ο Μαρξ στον Χέγκελ (αμφίβολο κατά πόσο το πέτυχε), υπήρξε ο δεδηλωμένος σκοπός του Ουισμάνς σε σχέση με το λογοτεχνικό κατεστημένο της εποχής του μέσα στο οποίο ανδρώθηκε καλλιτεχνικά κι από το οποίο ξεπήδησε. Το Ανάστροφα είναι ο απογαλακτισμός του, είναι το βίαιο κόψιμο του ομφάλιου λώρου που τον συνέδεε τόσο με τους ομογάλακτούς του όσο και με την εποχή του, και η ανάδειξη μιας διαφορετικής καλλιτεχνικής ταυτότητας» (Φώτης Καραμπεσίνης, bookpress.gr, 24/11/2022)

Περιεχόμενα

Πρόλογος του συγγραφέα
Εισαγωγή
Ανάστροφα
Επίμετρο: Νίκος Μπακουνάκης
Χρονολόγιο: Ρίτα Κολαΐτη