ΚΑΙΡΟΣ

Παρουσίαση

Η Λίζι εργάζεται ως βιβλιοθηκάριος στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου στο οποίο κάποτε υπήρξε πολλά υποσχόμενη/φοιτήτρια, ενώ παράλληλα μεγαλώνει τον γιο της Ιλάι και συμπαραστέκεται ψυχικά (κάποτε και οικονομικά) στον καταθλιπτικό αδελφό της και στη θρησκομανή, χήρα μητέρα της.
Όταν η παλιά της καθηγήτρια και παραγωγός της μελλοντολογικής ραδιοφωνικής εκπομπής "Ο κόσμος να χαλάσει" Σύλβια Λίλερ την προσλαμβάνει για να απαντά στα εκατοντάδες email που λαμβάνει, η Λίζι βρίσκεται αντιμέτωπη με τα ανησυχητικά ερωτήματα των ετερόκλιτων ακροατών της εκπομπής - σ' ένα φάσμα που εκτείνεται από αριστερούς οι οποίοι αγωνιούν για την κλιματική αλλαγή έως τους δεξιούς που φοβούνται τους μετανάστες και ανησυχούν για την παρακμή του δυτικού πολιτισμού. Καθώς η Λίζι βυθίζεται σ' αυτόν τον πολωμένο κόσμο και ενώ τα θεμέλια της οικογένειάς της κλονίζονται, διαπιστώνει ότι σταδιακά παγιδεύεται στην ψυχολογία της καταστροφής. Αντλώντας από την οικολογία ως τη μυστικιστική θεολογία και από την ψυχολογία ως την πολιτική και τον ακτιβισμό, η Τζέννυ Όφιλ δίνει ένα εξαιρετικά σύγχρονο μυθιστόρημα, έξυπνο, λυρικό, γραμμένο με βαθιά ενσυναίσθηση και ωμό χιούμορ. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Η Όφιλ προέκυψε ως συγγραφική φιγούρα από την ίδια μήτρα που βγήκε η Ρέιτσελ Κασκ και ο Καρλ Ούβε Κνάουσγκορντ. Άλλος περισσότερο κι άλλος λιγότερο όρισαν αυτό που ονομάζουμε autofiction. Μια ζεύξη της μυθοπλασίας με το προσωπικό στοιχείο του συγγραφέα που εμφανίζεται στην πλοκή ως έχει κι όχι ως μια επεξεργασμένη φιγούρα διαμέσου της μυθοπλασίας. (...) H Όφιλ, με έναν δικό της τρόπο, που μοιάζει με κουμπί αποφόρτισης και συνάμα ενασχόλησης με κάτι που ξεπερνάει το πεπερασμένο της καθημερινότητάς της, στρέφει τη ματιά της στο γενικό ζήτημα του πλανήτη. Κι όλο αυτό δεν το κάνει με επιδερμικό τρόπο (ουσιαστικά ούτε το ένα ούτε και το άλλο), αλλά το αναπτύσσει με στοιβάδες σπαρταριστού χιούμορ, εμβρίθειας για τα πράγματα, δραματικής ενατένισης, ακόμη και θλίψης. ». (Διονύσης Μαρίνος, bookpress.gr, 220/09/2021)

"Στιβαρό, έξυπνο, αστείο και θανάσιμα σοβαρό. Ένα θερμά αποκαλυπτικό πλέγμα από εξαιρετικά γραμμένες παραγράφους, όμοιες με ημερολογιακές καταγραφές". (Max Porter)

Best Books of 2020, Guardian Best Books of 2020, Irish Times