ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Παρουσίαση

Παρά τον πολλαπλασιασμό των σχετικών ερευνών τα τελευταία χρόνια, η ελληνική εκπαίδευση και η ιστορία της παραμένουν σε μεγάλο βαθμό terra incognita. Η παρούσα μελέτη φιλοδοξεί να καλύψει μέρος του κενού αυτού. Η τυπική εκπαίδευση συνιστά ένα σύνθετο οικοδόμημα. Εννοιολογείται ως δίκτυο αποτελούμενο από έξι αλληλεξαρτώμενα στοιχεία: τους εκπαιδευομένους, τους εκπαιδευτικούς, το χώρο στον οποίο πραγματοποιείται η εκπαιδευτική διαδικασία, τους φορείς της εκπαιδευτικής πολιτικής, τις παιδαγωγικές μεθόδους και την οικογένεια ως εστία διάπλασης και ως ομάδα πίεσης των αρχών και των εκπαιδευτικών. Τα έξι στοιχεία μορφοποιούνται και συναρθρώνονται στο πλαίσιο δύο, κατά περιόδους, ανταγωνιστικών περιβαλλόντων, του εθνικού και του διεθνούς. [. . .] (AΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

Περιεχόμενα

Αρκτικόλεξα
Πρόλογος
Εισαγωγή: Συγκρότηση και προσέγγιση του αντικειμένου
ΚΕΦ. I. Από την άτυπη εκπαίδευση στην τυπική
ΚΕΦ. II. Προς το μέλλον με το βλέμμα στο παρελθόν: απουσία συνεκτικής εκπαιδευτικής πολιτικής (1833-1875)
ΚΕΦ. III. Η ρητορική της αλλαγής: αυτονομία και αυταπάτες του εκπαιδευτικού λόγου (1875-1910)
ΚΕΦ. IV. Ελπίδες και πισωγυρίσματα: η αδύνατη μεταρρύθμιση (1910-1940)
ΚΕΦ. V. Εξωγενείς πιέσεις και ενδογενείς αγκυλώσεις (1944-1974)
ΚΕΦ. VI. Ευρωπαϊκή ενοποίηση και παγκοσμιοποίηση: από την "ισότητα" στην "αποδοτικότητα" (1974-2004)
Αντί για επίλογο: Για το σκοπό της εκπαίδευσης
Παράρτημα
Βιβλιογραφία
Ευρετήριο Ονομάτων