ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ

Παρουσίαση

Πιστεύοντας ότι η ζωή στερείται νοήματος, ο ήρωας του «Τέλους του δρόμου» παραλύει και αδυνατεί να λάβει αποφάσεις κάθε φορά που πρέπει να επιλέξει ανάμεσα σε διάφορες εναλλακτικές λύσεις. Ένας ιδιόρρυθμος ψυχίατρος κάνει τη διάγνωση: η πάθηση του ήρωα οφείλεται στη ριζική αυτοαποξένωσή του, στο ότι έχει το κενό για «εαυτό». Για να θεραπευτεί πρέπει να υποδυθεί μια προσωπικότητα, να οικειοποιηθεί ρόλους, να εφεύρει κανόνες συμπεριφοράς. Στο πλαίσιο αυτό της θεραπείας πείθεται από τον γιατρό του να διδάξει γραμματική σε ένα επαρχιακό κολέγιο. Εκεί γνωρίζει έναν καθηγητή πουριτανό και ηθικολόγο, που πιστεύει πως όλα του τα προβλήματα λύνονται με τη λογική, καθώς και τη γυναίκα του. Εκείνη, ενώ φαίνεται απόλυτα υποταγμένη στο αυστηρό σύστημα αρχών του άντρα της, γοητεύεται από τον ιδιότυπο κυνισμό του ήρωα, ο οποίος μπορεί με την ίδια αδιαφορία να υποστηρίζει μια άποψη και την ακριβώς αντίθετή της. Ένα ερωτικό τρίγωνο σχηματίζεται και η γυναίκα μένει έγκυος χωρίς να ξέρει από ποιον. Στο δράμα που ξεσπά ο ήρωας αποφασίζει επιτέλους να δράσει και κατασκευάζει έναν πρόχειρο «εαυτό» για να μπορέσει να δώσει λύση. Το αποτέλεσμα θα είναι τραγικό. Ο ίδιος ο Μπαρθ χαρακτηρίζει την «Πλωτή Όπερα» μηδενιστική κωμωδία και το δίδυμο μυθιστόρημά της, το «Τέλος του δρόμου», μηδενιστική τραγωδία. Και τα δυο βιβλία εισήγαγαν στην Αμερική της δεκαετίας του '50 τον υπαρξισμό με όχημα τη λογοτεχνία.
(ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)