Ο ΑΙΧΜΑΝ ΣΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

Παρουσίαση

Ο Άιχμαν ήταν ο αξιωματούχος του Γ’ Ράιχ ο «ειδικός στο εβραϊκό πρόβλημα». Ισραηλινοί πράκτορες τον απήγαγαν από την Αργεντινή, δικάστηκε στο Ισραήλ, καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε το 1961. Το πρόβλημα με τον Άιχμαν ήταν ότι υπήρχαν πολλοί σαν κι αυτόν και ότι οι περισσότεροί τους δεν ήταν διεστραμμένοι ούτε σαδιστές, αλλά ήταν, και εξακολουθούν να είναι, φοβερά και τρομερά φυσιολογικοί.
Η φιλόσοφος Χάννα Άρεντ (1906-1975) κάλυψε την δίκη του Άιχμαν για το "The New Yorker", στο οποίο η έκθεση δημοσιεύθηκε ως μια σειρά άρθρων το 1963. Γι' αυτή την αναθεωρημένη και διευρυμένη έκδοση του βιβλίου, η συγγραφέας πρόσθεσε υλικό που έγινε γνωστό μετά τη δίκη και έναν Επίλογο στον οποίο αναφέρεται στις συζητήσεις που προκάλεσε το βιβλίο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Κατά την Άρεντ, ο Άιχμαν (ο οποίος καταδικάστηκε κι εκτελέστηκε) δεν κατάφερε ποτέ ?από καθαρή απερισκεψία όχι από έλλειψη νοημοσύνης? να συνειδητοποιήσει πραγματικά τι έκανε. Δεν κινητοποίησε την κριτική του ικανότητα και τη φαντασία του, δεν στοχάστηκε τις επιπτώσεις των πράξεών του στους άλλους ανθρώπους και δεν συναισθάνθηκε την οδύνη τους. Κι έτσι, κανείς δεν θα μπορούσε να εντοπίσει σ’ αυτόν κάποιο σατανικό βάθος ή κάποια δαιμονική κακία. Εξ ου και η Άρεντ έκανε λόγο για την «κοινοτοπία του κακού», κάτι που παρεξηγήθηκε σφόδρα». (Σωτήρης Βανδώρος, bookpress.gr, 10/09/2010)

"Λαμπρή και ανησυχητική μελέτη του χαρακτήρα και της δίκης του Άντολφ Άιχμαν" (Stephen Spender, The New York Review of Books)
"Το καθήκον που ανέλαβε ξεπερνά κατά πολύ τα εγκλήματα ενός ανθρώπου, αφού πραγματεύεται το μεγαλύτερο πρόβλημα της εποχής μας, το πρόβλημα του ανθρώπου σ' ένα νεωτερικό ολοκληρωτικό σύστημα. Η καλύτερη προστασία μας από τον καταπιεστικό έλεγχο και τον απανθρωποποιητικό ολοκληρωτισμό εξακολουθεί να είναι η προσωπική κατανόηση των γεγονότων όπως έγιναν. Μ' αυτό τον στόχο, η Χάννα Άρεντ μας έχει δώσει πλούσιο υλικό" (Bruno Bettelheim, The New Republic)
"Γραμμένο πολύ προσωπικά και παρορμητικά, το βιβλίο αυτό αντανακλά μεγάλο θάρρος, μεγάλη πνευματική ανεξαρτησία και μια λαμπρή ανθρωπιά. Δεν είναι "άψυχο", αλλά αντανακλά όχι μόνο τα μεγάλα αναλυτικά προτερήματα της συγγραφέως του αλλά και συμπόνια, οργή και μια γνήσια αίσθηση τραγωδίας" (Frederic S. Burin, Political Science Quarterly)
"Το μεγάλο προσόν του βιβλίου είναι ότι δείχνει, με μια βαθιά και τεκμηριωμένη ανάλυση των ζητημάτων και του υπόβαθρου της ιστορίας της δίκης του Άιχμαν, τι πράγματι είναι το κακό. Το βιβλίο αυτό θ' αναστατώσει το μυαλό και θα ταρακουνήσει τη συνείδησή μας" (Hans Morgenthau, Chicago Tribune)
Επιλέχθηκε ως ένα από τα 50 πιο αξιόλογα βιβλία του 1963 από την American Library Association.

Περιεχόμενα

Για τον αναγνώστη
Το δικαστήριο
Ο κατηγορούμενος
Ειδικός στο εβραϊκό ζήτημα
Η Πρώτη Λύση: απέλαση
Η Δεύτερη Λύση: συγκέντρωση
Η Τελική Λύση: θανάτωση
Η Σύσκεψη της Βάνζεε ή ο Πόντιος Πιλάτος
Καθήκοντα ενός νομοταγούς πολίτη
Εκτοπίσεις από το Ράιχ. Γερμανία, Αυστρία και το Προτεκτοράτο
Εκτοπίσεις από τη δυτική Ευρώπη. Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Δανία, Ιταλία
Εκτοπίσεις από τα Βαλκάνια. Γιουγκοσλαβία, Βουλγαρία, Ελλάδα, Ρουμανία
Εκτοπίσεις από την κεντρική Ευρώπη. Ουγγαρία και Σλοβακία
Τα κέντρα θανάτωσης στην Ανατολή
Τεκμήρια και μάρτυρες
Η απόφαση, η έφεση και η εκτέλεση
Επίλογος
Υστερόγραφο Βιβλιογραφία
Επίμετρο της Πηνελόπης Κουφοπούλου
Ευρετήριο