ΑΘΗΝΑ

Παρουσίαση

Όταν πρωτοαντίκρυσα το βιβλιαράκι του Κώστα Θεοχάρη "Αθήνα, η ζωή στους δρόμους", τρελάθηκα! Τι σύμπτωση ήταν αυτή; Γιατί εγώ, στην Αθήνα γεννήθηκα, μεγάλωσα και ζω, και στους χωματένιους δρόμους της πέρασα τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου, τα παιδικά και εφηβικά. Άλλωστε, γι' αυτήν την πόλη, γι' αυτούς τους δρόμους, γι' αυτή τη ζωή, έχω γράψει αναρίθμητα -και τα καλύτερα- τραγούδια μου.
Οι ιδέες, οι ζωγραφιές και οι ομοιοκατάληκτες λεζάντες του Θεοχάρη με συγκίνησαν ιδιαίτερα. Γιατί οι Κυριακές μου ήταν γεμάτες ποδόσφαιρο και παραστάσεις Καραγκιόζη, με τον μεγάλο Αντώνη Μόλλα. Τότε, δεν υπήρχαν φωτογραφικές μηχανές και κινητά τηλέφωνα για να φωτογραφίζεις και να αυτοφωτογραφίζεσαι. Υπήρχαν τα φωτογραφεία. Αλλά, κυρίως, οι υπαίθριοι φωτογράφοι με τους τρίποδες και το πάνινο σκοτεινό θάλαμο. Αυτοκίνητα; Ελάχιστα κυκλοφορούσαν. Γέμιζαν οι δρόμοι από αμαξάδες με άλογα γεμάτα μπιχλιμπίδια. Και, βέβαια, σε κάθε γωνιά, στη Σταδίου, την Αχαρνών, την Πανεπιστημίου και την Αιόλου, έβγαζαν το ταπεινό μεροκάματό τους, με τα κασελάκια και τις βούρτσες τους, ένα σωρό λούστροι. (Τον λουστράκο έκανα και εγώ, στην Κατοχή, για ένα διάστημα...). Γυρίζοντας τις σελίδες του βιβλίου, χιλιάδες αγαπημένες εικόνες μου 'ρχονται στον νου, με πρωταγωνιστές παγωτατζήδες, μαναβάκια, καστανάδες, παγοπώλες, ψαράδες, περιπτεράδες, εφημεριδοπώλες και παλαιστές, που σκίζανε τράπουλες και μασάγανε... τρένα (Θυμήσου και το τραγούδι μου "Ο κουταλιανός").
Συγχαρητήρια για την έμπνευση και το τελικό αποτέλεσμα. Επιτέλους, εικόνες αληθινής ζωής, μέσα στα μπετονένια και μηχανόβια χρόνια μας. (Λευτέρης Παπαδόπουλος, από την έκδοση)