ΚΑΒΑΝΑ: 28 ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Παρουσίαση

(. . .) Τα πρώτα τρία ποιήματα έχουν πρωτότυπες «Ιρλανδοποιημένες» αναφορές στην Ελληνική Μυθολογία και στον Όμηρο. Τα επόμενα πέντε ποιήματα είναι άμεσα συνδεδεμένα με τις αγροτικές ρίζες του Κάβανα στο Ιρλανδικό ύπαιθρο, ενώ τα τρία που ακολουθούν αντλούν μνήμες του δικού του πατέρα και της μητέρας του. Το 12ο και το 13ο είναι για τον Τζέημς Τζόυς και τα επόμενα τέσσερα έχουν σχέση με το κρίσιμο καλοκαίρι του 1955 στην όχθη του Μεγάλου Καναλιού στο Δουβλίνο. Τα επόμενα έξι ποιήματα - μέχρι το «Αγιοσύνη» - είναι αποφθεγματικά και περιλαμβάνουν τέσσερα κάπως «κλασσικά» τετράστιχα. Τέλος, όσο για τα πέντε τελευταία ποιήματα της Ελληνικής έκδοσης: Στον «Πήγασο» ο Κάβανα συμβολικά περιγράφει την πορεία του ποιητή στη διάρκεια της ζωής του. Στο «Αθωότητα» μιλάει για τον δικό του θάνατο. Στο «Ελάτε Να Χορέψετε με την Κίτυ Στόμπλινγκ» βλέπει από μακριά το «Ταξίδι» που έχει διανύσει με την «τρέλα» του. Στο «Στην Οδό Ράγκλαν», που έχει μελοποιηθεί σ’ ένα υπέροχο τραγούδι γνωστό σε όλους τους Ιρλανδούς, ο Κάβανα εκφράζει ακόμα μία φορά την αγάπη του για θέματα που δεν είναι «φτιαγμένα από γη». Και στο «Αν Κάποτε Πας στο Δουβλίνο» στις τρεις (από τις οκτώ, συνολικά) στροφές που διάλεξα για το τέλος της έκδοσης αυτής, βρίσκουμε το αγαπημένο ποίημα του Κάβανα, που ο ίδιος τραγουδούσε με αμίμητο στυλ. (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)