Η ΚΡΙΣΗ

Παρουσίαση

Το πρώτο ώριμο προϊόν της ιδιότυπης λογοτεχνίας του Κάφκα, στο οποίο ο πατέρας είναι επίκεντρο και μοχλός της ιστορίας, είναι "Η Κρίση", μια "κανονική γέννα καλυμμένη με ακαθαρσίες και βλέννες που βγήκαν από μέσα μου" (Ημερολ.11,12,1913). "Αυτή την ιστορία, την "Κρίση", την έγραφα τη νύχτα της 22/23,9,1912 από τις 10 το βράδυ έως τις 6 το πρωί χωρίς ανάσα. Δεν μπορούσα να τραβήξω από το γραφείο τα πόδια μου που είχαν πιαστεί από το να κάθομαι τόσες ώρες. Πόσο μεγάλη ένταση και χαρά ένιωθα καθώς εκτυλισσόταν μπροστά στα μάτια μου αυτή η ιστορία, καθώς προχωρούσα μέσα στα νερά". Η διαπλοκή ιδεών που συντελείται εδώ, καθιστά διαυγή τον τρόπο με τον οποίο δημιουργήθηκε και παραστάθηκε ο προσωπικός θεός της μονοθεΐας. Θυμόμαστε ότι ο Κάφκα είχε πει: "Όλα όσα μού φώναζες, ήταν ευθέως εντολές του ουρανού". Η μεταφυσική ανάγκη προβάλλει στον ουρανό την εμπειρική έννοια του πατέρα, και την υποστασιοποιεί εκεί, ως Θεό. Γι' αυτό και ο εμπειρικός πατέρας διαθέτει αντιστρόφως την ικανότητα να δημιουργήσει διά του λόγου εμπράγματη κατάσταση Γκέοργκ δεν αυτοκτονεί, η καταδίκη του από τον πατέρα υλοποιείται αυτομάτως. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)