ΠΑΙΑΝ ΠΑΣΧΑΛΙΟΣ (+ΕΝΘΕΤΟ: ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΘΕΑΣΑΜΕΝΟΙ...)

Παρουσίαση

Σ' αυτόν τον τόπο, που ζούμε, διαρκώς τα μάτια μας πέφτουν στα μνημεία του αρχαίου πολιτισμού μας, που αστράφτουν στον ήλιο με την κλασσική καλλονή τους. Ένα μεγάλο μνημείο όμως, που μας λέει πάρα πολλά, είναι η γλώσσα των προγόνων μας. Είναι μια γλώσσα φτιαγμένη, για να εκφράζει σωστά και με χάρη την αλήθεια. Και μας μαρτυρεί η αρχαία μας γλώσσα αυτά, που αδυνατούν να μας εξομολογηθούν τα σκληρά και αστραφτερά μας μάρμαρα.
Μας μαρτυρεί η αρχαία μας γλώσσα τον καημό των προγόνων μας, γιατί δεν θα βρουν γιατρικό του θανάτου, γιατρικό των γηρατιών.
Ονειρεύτηκαν απελπισμένα έναν κόσμο αγέραστον κι αρρυτίδωτον.
Γι' αυτό δέχτηκαν με προθυμία κι αγκάλιασαν με πόθο το Ευαγγέλιο της Αναστάσεως και ύμνησαν με τη γλώσσα τους την Αλήθεια με κεφαλαίο, που τους ευαγγελίστηκε ο απόστολος Παύλος.
Μέσα στις καρδιές μας τώρα αφουγκραζόμαστε τον παιάνα της νίκης επάνω στο θάνατο, που έψαλε μέσα τους η Ελληνική μας γλώσσα, αυτή η γλώσσα, που τόσες φορές εθρήνησε γοερά την ανθρώπινη μοίρα του γένους των θνητών. Ο παιάνας του αναστάντος Χριστού, του Χριστού που οι πρόγονοί μας τον εβάφτισαν στη γλώσσα μας και του έδωσαν το όνομα του ελληνικά, αυτός ο παιάνας ακούγεται καθαρά μέσα στα κείμενα, που μας άφησαν οι πρόγονοί μας. Αυτά τα κείμενα με πρώτο το ιερό Ευαγγέλιο αποτελούν την πολιτιστική μας ταυτότητα πλέον.
Γι' αυτό παρασταίνομε τώρα το πανηγύρι της Αναστάσεως με λέξεις διαλεγμένες από τη γλώσσα του Αισχύλου με την πεποίθηση ότι όλοι οι αρχαίοι σοφοί μας θα το υπέγραφαν. (Από τον πρόλογο της έκδοσης)