ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΠΟΙΚΟΙ

Παρουσίαση

Ποια είναι και τι θέλει η Λαϊστέρα; Πώς ξεχωρίζει η τραγωδία από τη φάρσα, ή την παρωδία; Πόσες Μπάφρες υπάρχουν στον κόσμο; Γιατί η έκπαγλος ποιμενίς Μαρία είχε τον μέγαν της δάκτυλον εντός του ποτηριού που προσέφερε στον Σουλτάν Σελίμ τον Β', και πώς αντέδρασε αυτός;
Αν η Θεσσαλονίκη είναι η πρωτεύουσα των προσφύγων, ποια είναι η συμπρωτεύουσά της; Είχε προφητεύσει την έλευση του ΔΝΤ ο Γεώργιος Σουρής; Το Φροντιστήριον Τραπεζούντος είναι στην Τραπεζούντα ή όχι, και γιατί; Ήταν ο Κώστας Τοπχαράς πρόδρομος του ανίερου σχεδίου υπονόμευσης του αλφαβήτου και βιασμού της ελληνικής γλώσσας έτσι όπως μας παραδόθηκε, με την ετυμολογία της, με την μουσικότητά της και το βασικότερο όλων την σημασιολογία της; Τι καφέ πίνει και τι εσώρουχα φοράει ο Παναγιώτης Εκμεκτσόγλου/ Ψωμιάδης; Τι σόι ποντιακό αγώνα κάνανε οι τουρκόφωνοι ένοπλοι στα βουνά της Κοζάνης τη δεκαετία του 40; Τι γυρεύει η αλεπού στο παρχάρι;
Σε αυτά τα φλέγοντα ερωτήματα, και σε δεκάδες άλλα, φιλοδοξεί να δώσει -ή να πάρει- απάντηση το βιβλίο που έχετε στα χέρια σας. Ένα βιβλίο που κάποιες φορές αφηγείται, ή παραθέτει αφηγήσεις, αλλά δεν κάνει λογοτεχνία ούτε ιστορία που επικαλείται σύγχρονους και παλαιότερους στοχαστές, αλλά δεν κάνει φιλοσοφία με τη συμβατική έννοια πάνω απ' όλα προσπαθεί να δει τι κάνουν (/-ουμε) οι άνθρωποι σήμερα όταν επικαλούνται το χθες, ή το προχθές, στο δημόσιο χώρο, ή και στον ιδιωτικό ως μια προέκταση του δημόσιου, ή το αντίστροφο, τι είδους σχέσεις -ή απουσία σχέσεων- θέλουν να εγκαθιδρύσουν μεταξύ τους και με τα φαντάσματά τους, ή με τα φαντάσματα των άλλων. Με αυτή την έννοια, είναι πάνω απ' όλα ένα βιβλίο για την πολιτική, ή, πιο αναλυτικά, για την πολιτική λειτουργία των λεκτικών και άλλων επιτελέσεων: της επιτέλεσης της αρρενωπότητας ή/ και της θηλυκότητας, της ποντιακότητας ή/ και της ελληνικότητας, της αυτοχθονίας ή/ και της μετακίνησης, της κρατικότητας ή του νομαδισμού. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Hίλa παρχάρa
1. Εγκλωβισμοί
2. Πτωχοί συγγενείς
3. Οι τρεις Μπάφρες (που είναι τέσσερις)
4. Το αξίωμα της καθολικής μετακίνησης
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α: Οι ήρωες του Πόντου
1. Η συγκρότηση δια του τραύματος
2. Είμαστε τρελοί εμείς οι Ρωμαίοι
3. Πολιτικές (στα περιθώρια) του αλφαβήτου
4. Η πρώτη φορά ως φάρσα (και όλες οι επόμενες)
5. Φροντιστήρια in partibus infidelium
6. Σχήματα καθ' όλον και μέρος
7. Ακριτισμός: η οργάνωση της παρα-μεθόριας υποκειμενικότητας
8. Μονάρχες χαμένοι στη μετάφραση
9. Ονόματα των πατέρων
10. Η 18 τ' Αεργίτε του Αλέξιου Κομνηνού
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β: Η Διγενοκτονία
1. «Στα αρρωστημένα μυαλά ημών των Ποντίων»
2. Διαχειριστές κληρονομιάς
3. Εξοστρακισμός, καραντίνα, εκτόπιση
4. Οι Γαλάτ(ισσ)ες ξανάρχονται
5. Τα στρατόπεδα και οι γλώσσες (τους)
6. Η καρδία των κανιβάλων
7. Ο τρίτος ελληνικός αποικισμός
8. Η γενοκτονία των Ποντίων από την Ελλάδα
9. Μ' όποιον δάσκαλο καθήσεις ...
10. Οι πρώτοι λαθρομετανάστες
11. Η γενοκτονία των Ποντίων από τον Πόντο
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ: Η μετα-εποικιακή κατάσταση
1. «Δεν είναι αυτό»
2. Το πραγματικό ψευδοκράτος
3. Οι «Ρωσοπόντιοι» ξανάρχονται (και ξαναφεύγουν)
4. Μια πρωτεύουσα για ένα κράτος-φάντασμα
5. Αγάπες και συγκινήσεις της Ασίας
6. Τι λόγος! μακεδονικό
7. «Αποικία κάφρων και οτεντότων»
8. Η επανάσταση της Ρω(ου)μανίας
9. Τι γυρεύει η αλεπού στο παρχάρι;
10. Δυο-τρία πράγματα που ξέρουμε από σπίτια
11. Το γύρισμα της πίτας
12. Ένα Ισραήλ για τους Ποντίους
13. Η νοσταλγία της περιστροφής
14. Γονοτυπίες
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ: Πέρα από την πρωτεύουσα (αντίθεση)
1. Είναι πούστης ο Ψωμιάδης;
2. Λαϊστέρα: η ποντιακότητα ως queering
3. Η «διαχρονικότητα» (της αυτο-αποικιοποίησης) του Ρωμηού
4. Εδώδιμα και (μετα)αποικιακά
5. 'Εθνεα αμαθέστατα
6. Το τρομερό παιδί της ευρωπαϊκής νεωτερικότητας: κομυνιςμος
7. Το ανεπιθύμητο δώρο
8. Νιξ παντίτ
9. Έναν δικό τους κώδικα
10. Μονόφθαλμοι και Μονόχειρες
11. Η κινητικότητα ως όπλο και ως μήνυμα
12. Εμείς οι φερέοικοι
13. Τι σόι ποντιακός αγώνας;
14. Κάτω από τα κράτη, η αυτονομία της μετακίνησης