ΔΙΑΦΥΓΗ ΑΠ' ΤΟ ΕΙΜΑΡΤΟ / ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΜΟ ΤΟΥ ΝΤΙΜΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Παρουσίαση

Συνηθίσαμε να λέμε πως η Ελλάδα -εννοούμε η αρχαία- στάθηκε το «λίκνο» πολλών σπουδαίων αρχέτυπων που όλα μαζί συνθέτουν τον ιδεατό τύπο του τέλειου ανθρώπου. Το λίκνο της Ποίησης, της Τέχνης, της Τραγωδίας, της Ελευθερίας, της Ρητορικής, της Ιστορίας και της Δημοκρατίας" ακόμα και της Επιστήμης. (...) Βέβαια, δεν υπάρχει αμφιβολία πως σε μερικές από τις παραπάνω θεμελιακές εκδηλώσεις και δυνατότητες του «τέλειου ανθρώπου», φανήκαμε καλοί απόγονοι (καθώς) δε λείψαν και δε λείπουν από τον τόπο μας άνθρωποι σπουδαίοι, που, σε έργα σημαντικά, πάσκισαν πολύτροπα. (Έτσι και) ο Ντίμης Αποστολόπουλος άρχισε να πασκίζει για την Αλήθεια -δηλαδή να στοχάζεται και να γράφει- αλλά με το δικό του τρόπο, αυτόν ακριβώς που συσταίνει την ιδιοτυπία του.

Ο Ντίμης Αποστολόπουλος (1909-1962) υπήρξε υπόδειγμα πνευματικού ανθρώπου για τη γενιά του ήταν «φιλοσοφικός νους με κατάρτιση σοβαρή, στέρεες απόψεις χωρίς δογματισμό, με μια ιδιόμορφη σύνθεση ιδεαλισμού και ρεαλισμού όχι κατασκευασμένη, ίσως ιδιοσυγκρασιακή». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο το βιβλίου)

Περιεχόμενα

Προλογικό σημείωμα
Ντίμης Αποστολόπουλος (1909-1962)
Πηγές μελέτης
Ανάλυση του περιεχομένου των πηγών
Ανασκόπηση δεδομένων - Συμπεράσματα
Παραπομπές
Πηγές πληροφόρησης
Επιλεγόμενα Παναγιώτη Νούτσου