ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ ΕΥΚΛΕΙΔΗ

Παρουσίαση

Το Καλοκαίρι του Ευκλείδη δεν έχει camp και οργανωμένες δραστηριότητες, έχει όμως παππού, γιαγιά, θείο και σκύλο, σ' ένα ελληνικό χωριό του '80.
Το Καλοκαίρι του Ευκλείδη δεν θυμάται τις μέρες του, μετρά όμως κάθε μέρα και με ευλάβεια, τα μπάνια και τα παγωτά του.
Το Καλοκαίρι του Ευκλείδη δεν είναι ένα, είναι όμως μοναδικό. Θα το προσπεράσουν δεκάδες άλλα καλοκαίρια, όμως αυτό θα μπορεί να στέκει πάντα ως το πλέον ανέμελο, σχεδόν αξιωματικά.
Το Καλοκαίρι του Ευκλείδη είναι το παιδί και τα καλοκαίρια του. Είναι η πατρίδα του, όταν δεν θα είναι πια παιδί. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Έγραψαν για «Το Καλοκαίρι του Ευκλείδη»:
«Στην ατμόσφαιρα επικρατεί μια αδιόρατη σαγήνη. Η ματιά είναι ξουράφι. Διόλου περίεργο άλλωστε, ότι ανήκει σε γυναίκα. Η Τασσοπούλου κατέχει κιόλας τη συγγραφική τεχνική που υπαγορεύει να βρίσκεται ο γραφιάς πολύ κοντά και συνάμα πολύ μακριά από εκείνο το οποίο περιγράφει.» (Κωστής Παπαγιώργης, Κριτικός)
«Ποτέ και πάντα, για κανένα και για κάθε. Απόλυτες λέξεις. Οι μαθηματικοί τις παίζουμε στα δάχτυλα συνεχώς. Στη ζωή όμως; Πάντα τις λέμε λάθος... και σε τούτη την πρόταση. Τι ωραίο βιβλιαράκι; Ένα πικ πογκ εκφράσεων, λέξεων, σκέψεων, εικόνων, εννοιών, αποριών και γεύσεων. Το χάρηκα.» (Σταύρος Λίτσας, Μαθηματικός)