Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗΣ

Παρουσίαση

Θέλοντας να εξηγήσει τον κόσμο
και να τον καταλάβει
το βλέμμα της έμεινε ακίνητο (και σαν τρελό)
στα λευκά κλωνάρια της αμυγδαλιάς
που άπλωσε στην καρδιά του ο Βαν Γκογκ
προετοιμάζοντας την επέλαση στα κοράκια
[Από την έκδοση]

Περιεχόμενα

- Ο χειμώνας μας υποδέχτηκε στις πασχαλιές
- Από χθες έμπαιναν τα άλογα
- Στέκονται στον εαυτό τους
- Απλωνόταν σκιά στο πρόσωπο
Θύμιζε άνθρωπο
- Τον καιρό εκείνο
- Γινόμαστε τον άνθρωπο
- Ξημερώνει η μέρα
- Κάθεται στο σκαλοπάτι
- Πλησιάζει τη νύχτα
- Πέφτοντας εσύ από μένα
- Αγχίνους στέκεσαι στο μέλλον
- Έχουν αχρηστευτεί το α
- Το ανθρώπινο φάσμα
- Η βάρκα δεν είναι βάρκα
- Ξεφορτώνουν ανθρώπους στον άδη
- Υποφέρεις τελειότητα
Πήραν τα απαραίτητα μέτρα
Ως εκ τούτου
- Ανοίγω το βήμα
Περνούσαν από τη ζωή
- Όσο περισσότερο αύξαινε
- Σηκώνονται από τους τάφους
- Να εμπιστευτούμε πρέπει
- Άφωνη τεντώνω το δάκρυ
- Καταλήγουμε στον θάνατο
- Έχετε προθεσμία
- Ανάγκη είναι το πένθος
- Ο απόηχος της εύρεσης διαμαντιών
- Θέλοντας να εξηγήσει τον κόσμο
- Το σκηνικό τρομοκρατίας
Αργά ή γρήγορα
- Οδεύουμε το θάνατο
- Βραδυπορούντες είμαστε στη ζωή
- Διαβαίνω χρόνο
- Η σκέψη μου για τον κόσμο
- Λυγίζεις το φεγγάρι
Καμωμένη όνειρο εσύ
- Οι νέοι που μείνανε τη ζωή
- Βαδίζεις τη ζωή;
- Κάλεσα ένα αστέρι
- Βρήκα τη σελήνη
- Διέκοψαν αιφνιδίως την ύπαρξη
- Οι άνθρωποι του καναπέ
- Ένας πεθαμένος
- Άφυλη φυλακίστηκες στο χρώμα
- Μαζεύτηκε τόσος ουρανός
- Η Ποίηση γεφυρώνει την άβυσσο
- Το πηγάδι δεν έχει πάτο
- Αδύναμοι και φοβισμένοι