ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ

Παρουσίαση

μόνον ο φίλος αυτή τη στιγμή, αλλά η "φιλτάτη" αλήθεια, που θα αποφύγω και γω, πάλι κανελλοπουλικά, να την αποκαλύψω τώρα, αλλά θα ήθελα πριν υπογράψω αυτό μου το κείμενο στ' αυτιά του εξώφυλλού μου, να προσέθετα μια παράλογη παρομοίωσή μου που θεωρώ υποχρέωσή μου να κάνω σαν παραλογικώτατος συγγραφεύς.
Λοιπόν ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος είναι κατά κάποιο αντιστρόφως ανάλογο τρόπο, ένας ευρωπαίος Γκάντι. Αν ο Γκάντι απελευθέρωσε το λαό του με την παθητική του αντίσταση, ο Κανελλόπουλος το επέτυχε με το ενεργητικό του πάθος.
Αυτή όμως είναι μια άλλη ιστορία του ελληνικού πνεύματος που δεν θα τη γράψω εγώ. Και όχι μόνον γιατί είμαι φίλος του, αλλά γιατί τη γνώριζε και την έγραψε επί πολλά χρόνια, πολύ καλύτερα από κάθε άλλον, ο ίδιος. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

- Ομιλία μου για τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο στο τετραήμερο Επιστημονικό Συνέδριο στην Παλαιά Βουλή, στις 22-25 Νοεμβρίου 2012. Σαν προ-πρόλογος αυτού του βιβλίου μου.
- Πρόλογος ή τι μ' έκανε ν' αποφασίσω να γράψω αυτό το βιβλίο;
- Κεφάλαιον Α': Γνωριμία
- Κεφάλαιον Β': Κατοχή-ΠΕΑΝ-ΕΑΜ-Απελευθέρωσις και οι πρώτες πολιτικές και πνευματικές μου πτήσεις ή, μία θητεία που συνεχίζεται πριν αρχίσει
- Κεφάλαιον Γ': Ο Κανελλόπουλος, οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας στην μεταπολίτευση και ο Καβάφης, και οι επιλήσμονες, αυτοί οι γνωστοί "άναγνοι"
- Κεφάλαιον Δ': Ο καθημερινός άνθρωπος η γυναίκα του η Νίτσα και ο Γκράχαμ Γκρην, ο Καζαντζάκης, ο Πέτρος Χάρης και η Ακαδημία, η έκτη Σεπτεμβρίου και ο Παπαρέσκος. Και πώς μετέτρεπε τις ώρες της σχόλης του σε μεγάλη του γένους Σχολή μας
- Κεφάλαιον Ε': Η ανεκτικότης του ως απόρροια της κοινωνιολογικής του σοφίας και η παρερμηνεία της από τους "ασυγχρόνους" του, για ποικίλους λόγους. Κανελλόπουλος και Μαρκεζίνης. Γεώργιος Β', Παύλος-Φρειδερίκη, Κωνσταντίνος, Τσάτσος και Ελένη Βλάχου. Δούκας, Κελαϊδής, Μαργαρίτης και το μεσημέρι των "μεγάλων μαχαιριών" στην Αεροπορία
- Κεφάλαιον ΣΤ': Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος και οι Νέοι: Πολυτεχνείο και Πορείες. Τραγωδίες και Κωμωδίες και τεχνική εξέλιξις και απαιδεία στο θέατρο της πολιτικής και στην πολιτική του θεάτρου. Ή κάποιες συγκρίσεις μεταξύ παρελθόντος και παρόντος
- Κεφάλαιον Ζ': Κατά πόσον "ο Λεωνίδας είναι ζήτημα προτεραιότητος". Το Κλεινόν Άστυ και οι δικοί μου Αποστάται και ο Λεωνίδας Κύρκος και οι εκ των υστέρων εξομολογήσεις του και οι εκ των προτέρων, του Παναγιώτη Κανελλόπουλου
- Κεφάλαιον Η' I: Καραμανλής του Κεφαλαίου Κ', ή μια εξ αποστάσεως φιλία δύο ηγετών διαφορετικού χαρακτήρα. Και ολίγα περί Ανδρέα
- Κεφάλαιον Η' II: Η ιστορία ενός Νόμπελ και η πρώτη ρήξις Καραμανλή και Κανελλόπουλου, λόγω "αποστασίας" Ράλλη, Παπαληγούρα. Αποδοχή της συναρχηγίας του Λαϊκού Κόμματος και "δημοσθενέστατοι" Κανελλοπουλικοί προεκλογικοί Φιλιππικοί κατά Καραμανλή και η μετέπειτα συνεργασία τους, ύστερα από ένα παρά θιν' αλός γεύμα. Και ένα άρθρο μου στην Καθημερινή εν όψει νέας εκλογής Προέδρου
- Κεφάλαιον Η' III: Η πρώτη "μεταπολιτευτική" διαμάχη και μερικές επόμενες. Πώς δεν έγινε ο Κανελλόπουλος πρωθυπουργός στις 26 Ιουλίου 1974 και γιατί δεν κατέβηκε στις εκλογές, μαζί με ολίγα περί Ζίγδη, Μητσοτάκη και Μαύρου. Και δυο καινούργιοι φίλοι: Μίμης Οπρόπουλος και Αντώνης Δροσογιάννης
- Κεφάλαιον Η' IV: "Καραμανλής Μαινόμενος" Ποιοι οι λόγοι της "Δευτέρας Απουσίας" του Παναγιώτη Κανελλόπουλου από την Προεδρία της Δημοκρατίας. Άγνωστο "προσκήνιο" για την αιφνιδιαστική αντιπρόταση Γεωργίου Μαύρου. Η κατά Λαμπρία λανθασμένη γραφή περί "Love-hate relation" μεταξύ των δυο Κάππα. Ο "Δον Παναγιώτης" της Ελένης Βλάχου και μια επαληθευθείσα προφητεία της Μαρίας Καραβία. Και ολίγα για τους αυτοεξόριστους του εσωτερικού
- Κεφάλαιον Η' V: Περί του σκληρότερου μηνός του έτους και των ισχυρότερων Πολιτικών. Και γιατί δεν υπήρχε κανένα σύμπλεγμα στον Καραμανλή και στον Κανελλόπουλο στις μεταξύ τους σχέσεις, ή ένα καινούριο διαφορετικό απ' του Λαμπρία μνημόνιο
- Κεφάλαιον Θ': Γιατί ήθελε ο Καραμανλής να πεθάνει νωρίτερα και γιατί ο Κανελλόπουλος αργότερα.
[...]