Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΤΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ

Παρουσίαση

Πίσω και πιο βαθιά από τη γιορτή, μέσα σε πολλούς και τόσους πολλούς ανθρώπους, ξεχώρισε έναν άνθρωπο, κάπου τον ήξερε, κάπου τον είχε ξαναδεί. Τον ήξερε πριν ακόμη γεννηθεί, της χαμογελούσε και του χαμογέλασε κι αυτή.
Μαρία, ακούστηκε μία φωνή, ώρα για φαγητό!
Έρχομαι, είπε η Μαρία.
Θα έρθω! Είπε στον Καθρέφτη του Πράσινου Δωματίου.
Το Φαγητό στο πιάτο της μπερδεύτηκε με τις σκέψεις της. Το λευκό φως του Καθρέφτη βρισκόταν γύρω της και σε όλο, όλο το σπίτι.
Μα πώς θα ξεδιπλώσω αυτό το Σαλιγκαράκι της Ζωής, σκέφτηκε.
Αχ καλές μου Καθρέφτη, Μου δίνει λίγο Χρόνο;
Μα πόσο Χρόνο να σου ζητήσω;
Ωχ, αυτό δεν το Γνωρίζω.
Δεν Πειράζει, της χαμογέλασε ο Καθρέφτης, βάζοντάς τη στην Αγκαλιά του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Εισαγωγή
Ο καθρέφτης του πράσινου δωματίου
Ψυχοθεραπευτικές δράσεις
Η αγκαλιά του δεν πειράζει
Αυτό δεν το γνωρίζω
Μου δίνεις λόγο χρόνο;
Σχεδιάζοντας ένα σαλιγκάρι ζωής