ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΙΙ

Παρουσίαση

Στην αρχή μιας ανάλυσης υπάρχει η μεταβίβαση, έννοια την οποία ο Φρόυντ συνδέει με την ορμή επανάληψης. Για τον Λακάν αυτή "δεν στοχεύει τίποτε άλλο εκτός από την ιστορικοποιητική χρονικότητα της εμπειρίας της μεταβίβασης, έτσι και το ένστικτο του θανάτου εκφράζει στην ουσία το όριο της ιστορικής λειτουργίας του υποκειμένου". Το όριο αυτό είναι ο θάνατος και "αναπαριστά το παρελθόν με την πραγματική του μορφή", δηλαδή "το παρελθόν που εκδηλώνεται ανεστραμμένο μέσα στην επανάληψη", ριζικά διαφορετικό από το φυσικό παρελθόν, το επικό παρελθόν, και το "ιστορικό παρελθόν στο οποίο ο άνθρωπος βρίσκει την εγγύηση του μέλλοντός του".
Μία από τις επιπτώσεις της λειτουργίας του χρόνου στην τεχνική της ψυχανάλυσης αφορά τη διάρκεια των συνεδριών. Ο Λακάν εισήγαγε την πρακτική των συνεδριών της μεταβαλλόμενης διάρκειας, τις περισσότερες φορές σύντομες, μερικές φορές υπερβολικά σύντομες. Σημειώνει ότι η διαδικασία των σύντομων συνεδριών έχει "ένα ακριβές διαλεκτικό νόημα στην τεχνική της εφαρμογή", φέρνοντας ως παράδειγμα της αποτελεσματικότητάς της το να έχει καταφέρει "να έρθουν στο φως σε κάποιο αρσενικό υποκείμενο, φαντασιώσεις πρωκτικής εγκυμοσύνης με το όνειρο της ελευθέρωσής του με καισαρική τομή". Ο ρόλος της στίξης, του τονισμού, της τομής στην καθοδήγηση των συνεδριών από τον ψυχαναλυτή αποκαλύπτεται εδώ κεφαλαιώδης. Η στίξη "σταθεροποιεί το νόημα" και "η αδιαφορία με την οποία η τομή του timing διακόπτει τις στιγμές βιασύνης στο υποκείμενο" μπορεί να εμποδίσει την ανάδυση της αλήθειας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Πρόλογος
- Λειτουργία και πεδίο του γράμματος στην ψυχανάλυση
- Αντονέν Αρτώ: γραφή, σώμα, απόλαυση
- Κατασκευή του σώματος και πολλαπλότητα των απολαύσεων
- Η θέση του "πρωταρχικού" στη διδασκαλία του Ζακ Λακάν
- Το αίτημα και η εισαγωγή στην ψυχανάλυση
- Η πολλαπλότητα του χρόνου στη λακανική ψυχαναλυτική πράξη
- Για το κενό και για το τίποτε στη διδασκαλία του Ζακ Λακάν
- Η λακανική προσέγγιση του πολιτικού: η κρίση του Μάη 1968
- Για τη δομή, τις κλινικές δομές και την τελευταία διδασκαλία του Λακάν στον αυτισμό
- Για το κενό και το τίποτε στη διδασκαλία του Ζακ Λάκαν
- Η λακανική προσέγγιση του πολιτικού: η κρίση του Μάη του 1968
- Για τη δομή, τις κλινικές δομές και την τελευταία διδασκαλία του Λακάν στον αυτισμό
- Επιθυμία, αίτημα και πρωκτική ορμή
- Η προβληματική της αγάπης
- Από τον τραυματισμό στην ονειροπόληση και στον μποβαρισμό
- Το μίσος
- Για το πραγματικό "ασυνείδητο" και το αθεράπευτο του "συνθέματος"
- Μια κλινική του υποκειμένου