ΤΟΠΟΙ ΓΡΑΦΗΣ (2)

Παρουσίαση

Ο Martin Heidegger διατυπώνει μια θεμελιώδη διερώτηση, της οποίας την απάντηση παρέχει με πλήρη βεβαιότητα ως προς την αλήθεια της: "από που ορμώμενος ο άνθρωπος εγείρει την αξίωση να φτάσει ως την ουσία ενός πράγματος; Ο άνθρωπος εγείρει την αξίωση ορμώμενος μόνο από εκεί όπου τη δεξιώνεται. Τη δεξιώνεται στην προσαγόρευση της γλώσσας. Και βεβαίως μόνον αν -και στο βαθμό που- σέβεται την ίδια την ουσία της γλώσσας [...] Η γλώσσα είναι αυτή που κατ' αρχάς και τελικά μας στέλνει νεύματα για την ουσία ενός πράγματος". Έχω τη γνώμη ότι η διερώτηση αυτή, μαζί με την απάντησή της, συγκροτεί την αφετηρία του πλατωνικού "Κρατύλου", κατά τρόπον ώστε η παραπομπή στον Πλάτωνα να καθίσταται ουσιώδης όρος για τον Χαϊντεγγεριανό λόγο και αντιστρόφως ο Πλατωνικός λόγος να φωτίζεται μέσω της Χαϊντεγγεριανής διαβεβαίωσης. Κατά συνέπεια, φαίνεται αμφίβολο το καστοριαδικό πρόταγμα του απορητικού λόγου περί του πλατωνικού "Κρατύλου". Επ' αυτού ο Καστοριάδης δηλώνει μετά βεβαιότητας ότι είναι παράλογο να πούμε, όπως πολλοί σχολιαστές, ότι ο Πλάτων υποστηρίζει τη θεωρία των εκ φύσεως σωστών και των εκ φύσεως λανθασμένων λέξεων. Ο "Κρατύλος" είναι εντελώς απορητικός και δημιουργεί μεγάλη αναστάτωση, διότι θέτει υπό ερώτηση τη σχέση μας με τη γλώσσα και τις σχέσεις της γλώσσας με τα πράγματα. [...] (Από την έκδοση)

Περιεχόμενα

ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ HEIDEGGER
Η περίπτωση του πλατωνικού "Κρατύλου"
Ο παλιάτσος ως ανατροπέας του κόσμου και της πραγματικότητας
Ο κινηματογράφος της αλλοτρίωσης
Εισαγωγικό
Η θεωρητική προσέγγιση του Eisenstein
Θωρηκτό Ποτέμκιν
Eisenstein και μοντερνισμός
Κριτική στον Einsestein
Μια θεωρητική προσέγγιση
"Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι"
Κριτικές παρατηρήσεις στον Πρόλογο της Φαινομενολογίας του Πνεύματος του G. W. Hegel