ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Παρουσίαση

Τι θα έκανες αν ο στενότερος "φίλος" σου προσπαθούσε να κλέψει τη ζωή σου;
Ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα από τη βραβευμένη συγγραφέα Delphine de Vigan.
Σήμερα ξέρω ότι η Λ. είναι ο ένας και μοναδικός λόγος της ανικανότητάς μου και ότι τα δύο χρόνια που ήμασταν δεμένες παραλίγο να με κάνουν να σιωπήσω για πάντα.
Η Ντελφίν αντιμετωπίζει αμήχανα την απροσδόκητη επιτυχία του τελευταίου μυθιστορήματός της. Αλλά η αμηχανία της εξελίσσεται σε υπαρξιακή αγωνία όταν ανακαλύπτει ότι της είναι πολύ δύσκολο να ξεκινήσει το επόμενο βιβλίο της. Τότε εισβάλλει στη ζωή της η Λ. και, διεκδικώντας ρόλο φύλακα-αγγέλου, κλονίζει μεθοδικά και ύπουλα την ήδη εύθραυστη ισορροπία της.
Η Λ. ήταν το είδος της γυναίκας που γοητεύει. Η Ντελφίν νιώθει ακαταμάχητη έλξη απέναντί της, η φιλία τους εδραιώνεται, οι συναντήσεις, οι σημειώσεις και τα κείμενά τους γίνονται κοινά. Η Λ. διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή της Ντελφίν μέχρι που παίρνει κυριολεκτικά τον έλεγχο, την αναστατώνει βαθιά, σταθερά και ύπουλα. Γίνεται το αρπακτικό που τα νύχια του συνθλίβουν τον εγκέφαλό της.
Το δημιουργικό αδιέξοδο είναι ο καμβάς αυτού του συγκλονιστικού μυθιστορήματος, που βασίζεται σε αληθινή ιστορία και κτίζεται με τις εντάσεις και τις ανατροπές ενός αυθεντικού θρίλερ. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Μάστορας της χαρτογράφησης των ορίων ανάμεσα στην πραγματικότητα και την επινόηση, και μέγας παίκτης/ρέκτης στη ρουλέτα της παρατεταμένης παράβασης αυτών των ορίων, ο Όρσον Ουέλλες δημιούργησε το φιλμ F for Fake (1973), το απόλυτο σχόλιο στη διαλεκτική αλήθεια/ψέμα, ιδίως όταν αυτή η διαλεκτική διακονείται από δαιμόνιους δημιουργούς όπως ο ίδιος ο Ουέλλες. Στη λογοτεχνία, πολλοί παίζουν με τους πεσσούς της πράβασης των ορίων, πολλοί οι ζηλωτές της ζαβολιάς.
Στην μεγάλη κομπανία των παικτών αυτών έρχεται να προστεθεί, παρασύροντάς μας σ? έναν τρελό χορό εικασιών, η Ντελφίν ντε Βιγκάν, με το λελογισμένο, πεπαιδευμένο θρίλερ Μια αληθινή ιστορία (μτφρ. Μήνα Πατεράκη-Γαρέφη, εκδ. Utopia), αποφασισμένη να εμπλέξει τον αναγνώστη σε ένα πόκερ της σαγήνης, σε μια καλοστημένη λογοτεχνική απάτη, σε μια ζυμωμένη ζαβολιά, σε ένα ύπουλο, με την καλή έννοια, αφήγημα. Όταν κλείνεις το βιβλίο, καμιά δεκαπενταριά ώρες μετά το άνοιγμα της πρώτης σελίδας, αισθάνεσαι θαυμάσια ξεγελασμένος, και εδώ έγκειται η επιτυχία της Ντελφίν ντε Βιγκάν: οργανώνει το υλικό της παίζοντας με τα είδη τόσο ανεπαισθήτως που δεν αντιλαμβάνεσαι -ή έστω: ξεχνάς διαρκώς- ότι πρόκειται για παιχνίδι. Όπως στο φιλμ του Ουέλλες, αδυνατείς να ξεχωρίσεις εύκολα τι είναι αληθινό και τι όχι. Όπως διατεινόταν ο Γκι Ντεμπόρ, αντιστρέφοντας μια φημισμένη ρήση του Χέγκελ, "το αληθές είναι μια στιγμή του ψευδούς". (Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, bookpress.gr, 20/6/2017)