ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΥΡΑΣ (ΔΙΓΛΩΣΣΗ ΕΚΔΟΣΗ, ΕΛΛΗΝΙΚΑ - ΑΓΓΛΙΚΑ)

Παρουσίαση

Η εικόνα είναι μαγική: Ο Απόλλων παίζει τη χρυσή του λύρα σε κάποιο ξάγναντο στις κορυφές του Ολύμπου και κάτω από τα θεϊκά του χέρια οι ήχοι επιβάλλουν το ρυθμό στις μενεξεδόμαλλες Μούσες που χορεύουν. Η άσβεστη αιγίδα, αυτός ο φοβερός κεραυνός του Δία έσβησε μπροστά στην ουράνια μουσική. Ο αητός του Πατέρα-Θεού, κουρνιασμένος πάνω στο σκήπτρο του έχει αφήσει τις φτερούγες του να πέσουν αριστερά και δεξιά χαλαρωμένες από τους γλυκούς ήχους. Ο Άρης άφησε στην άκρη τα τραχιά όργανα του πολέμου και ηρεμεί συνεπαρμένος από την τέχνη του τέκνου της Λητώς. Μόνον αυτά που δεν αγαπά ο Δίας ταράζονται, να! σαν αυτό το τέρας, τον εκατοντακέφαλο Τυφώνα που σφιχτοδεμένος κείτεται κάτω από της
Αίτνας το χιονισμένο βουνό.
Με αυτήν την εικόνα αρχινά ο Πίνδαρος τον πρώτο του Πυθιόνικο λίγο μετά το 500 π.Χ. Δεν ξέρω αν έχει γραφτεί μέχρι σήμερα μεγαλύτερος έπαινος για τη μουσική. Η επιβολή της σε θεούς, θνητούς και ζώα είναι απόλυτη και καθοριστική. Και όλα αυτά τα κάνει η Λύρα, το όργανο, το μέσο που ο θεός Απόλλων χρησιμοποιεί για να αποδώσει τη θεϊκή αρμονία. Γιατί η αρμονία υπάρχει, είναι γύρω μας, αποκαλύπτεται μόνον σε αυτόν που θα «τείνει ευήκοον ους» και θα την αναζητήσει μέσα από την πράξη. Κάτι τέτοιο θα έκανε ο Πυθαγόρας και μπόρεσε να «την» ακούσει.
Η λύρα ήταν το «εθνικό» όργανο των Ελλήνων για περισσότερο από χίλια χρόνια. Η απλότητα της κατασκευής της, σε συνδυασμό με τον ευγενή και αρρενωπό της ήχο, βοηθά στην ευρεία διάδοση αυτού του οργάνου και γίνεται έτσι το κύριο όργανο για την εκπαίδευση των νέων.
Με δεδομένο ότι η εκπαίδευση στην Αρχαία Ελλάδα ήταν κατά βάσιν καλλιτεχνική (η μουσική και η γυμναστική ήταν τα βασικά μαθήματα), σε αντίθεση με σήμερα η οποία είναι κυρίως επιστημονική (η γλώσσα και τα μαθηματικά είναι οι κύριες κατευθύνσεις), η λύρα γίνεται ο «άρχων» των οργάνων και δεν κατέβηκε ποτέ από το βάθρο της ακόμα και όταν εξαφανίστηκε από το προσκήνιο. Με έναν περίεργο τρόπο πέρασε στο συλλογικό ασυνείδητο του δυτικού κόσμου ως «το» σύμβολο της Μουσικής. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

The image is magical: Apollo plays his golden lyre on a slope up on the peaks of Olympus, and under his divine hands the sounds urge the rhythm upon the violet-haired Muses who dance. Even the warlike thunderbolt of Zeus is quenched before the celestial music. The eagle of the Father-God, perched on his scepter, has let his wings fall left and right, relaxed from the sweet sounds. Ares leaves aside the ferocious instruments of war and calms down, fascinated by the art of Leto's son. But those whom Zeus does not love are stunned with terror when they hear the cry of the Pierian Muses, on earth or on the irresistible sea; among them is he who lies in dread Tartarus, that enemy of the gods, Typhon with his hundred heads.
With this image, Pindar begins his first Pythian Ode shortly after 500 BC. I do not know if a greater praise for music has been written to date. Music's impact upon gods, mortals, and animals is absolute and decisive. And all this is done by the Lyre, the instrument that the god Apollo uses to convey the divine harmony. Harmony exists everywhere, it is around us, but it is revealed only to the one who will truly hear it, and will seek it through action.
The lyre has been the "national" instrument of the Greeks for more than a thousand years. The simplicity of its construction, combined with its divine sound, helped to disseminate it widely and thus became the main instrument for the education of young people. Although education in Ancient Greece was basically artistic (music and gymnastics were the main subjects), in contrast to today which is mainly scientific (science and mathematics are the main priorities), the lyre is still the instrument-model and never truly came down from its pedestal, even when it disappeared from the forefront of music history. However, it appears to have wandered into the collective unconscious of the European world as the "symbol" of Music: Cupids play iyres on Renaissance ceilings

Περιεχόμενα

Πρόλογος
Λύρα
Ιστορία
Η εξέλιξη της λύρας στον Ελληνικό χώρο και η σχέση της με τις λύρες της Ασίας και της Αιγύπτου
Λύρα και Κιθάρα
Θεότητες της λύρας
Ερμής και Απόλλων
Απόλλων και Μαρσύας
Λυριστές του μύθου καιλυριστές της ιστορίας
Λύρα και εκπαίδευση
Η Αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής Επτάχορδης Λύρας μέσα από την εικονογραφία της Αρχαίας Ελληνικής Τέχνης
Το όργανο
Ο αριθμός των χορδών
Τα μέρη του οργάνου
Το χόρδισμα
Το κράτημα της λύρας
Ο ρόλος των χεριών, των δαχτύλων και του πλήκτρου
Ο κιθαριστής που παίζει έναν αρμονικό φθόγγο
-1ο Μέρος:
Τα πρώτα μαθήματα
Προκαταρκτικές ασκήσεις για λύρα και φωνή
Ωδή στην χαρά
Νανούρισμα
Μήλο μου κόκκινο
Το Γελεκάκιπου φορείς
Επιτάφιος Σεικίλου
βασικά πρότυπα για συνοδεία αφήγησης με Λύρα
-2ο Μέρος:
Οι πρώτες αρμονικές
Ασκήσεις 2ου Μέρους
Μαθήματα για φωνή και λύρα
Δέδυκε μεν α Σελάνα
Vocalise για βιολί και λύρα
Vocalise για τσέλο και λύρα
Εσύ μ' ακούς
Epitaph
Eleni's intro για βιολί και λύρα
Eleni's intro για τσέλο και λύρα
Πρότυπα αυτοσχεδιασμού ως συνοδεία απαγγελίας
Βασικές ασκήσεις με δέκατα έκτα
-3ο Μέρος:
Έρως ανίκατε μάχαν (Σοφοκλής)
Έσπερε (Σαπφώ)
Αστέρες μεν αμφί καλάν Σελάνναν (Σαπφώ)
Ήρος Άγγελος (Σαπφώ)
Ύμνος στον Ερμή (Χριστοφής)
Νύχτα (Χριστοφής)
Το κρασί μου πήρε το μυαλό (Χριστοφής)
Ποιος μας ακούει, ποιος... (Χριστοφής)
Littman Suite
Callumenios Aulos - για αυλό (δίαυλο), λύρα και τύμπανο
Microscopium - για αυλό (δίαυλο), λύρα και τύμπανο
Ύμνος στην Καλλιόπη
Ύμνος στη Μούσα
Μουσικές σκέψεις πάνω στον Επιτάφιο του Σεικίλου
-4ο Μέρος:
Τα γένη στην επτάχορδη λύρα
Καθημερινή μελέτη
Study No1 - Study Νο12
1ος Δελφικός Ύμνος στον Απόλλωνα
1st Delphic Hymn to Apollo (transliteration)
Κατολοφύρομαι
Χριστιανικός Ύμνος
Παραλλαγές πάνω στον Επιτάφιο του Σεικίλου
Sophocles's Antigone Parodos
Nothing more wonderful by man
Great God Zeus
Eros
Oh Bacchus! Antigone's 5th Stasimo
Reason
Αντιγόνης 1ο - 5o Στάσιμο
Erot (στα ρωσικά)
Επέστρεφε (Καβάφης)
Λιτανεία
Sonata for 7string Lyre I
Sonata for Lyre II
Sonata for Lyre III
Sonata for Lyre IV
-Εικόνες:
Το κράτημα της λύρας
Αριστερό χέρι
Δεξί χέρι
Παίζοντας μια αρμονική
Παίζοντας μόνο με τα δάχτυλα (ψάλλειν)