ΛΟΓΟΙ (ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Παρουσίαση

Από των πρώτων χριστιανικών χρόνων διάφοροι και αντιτιθέμεναι προς αλλήλας υπήρχον αντιλήψεις περί της σχέσεως του Χριστιανισμού έναντι της ελληνικής φιλολογίας και φιλοσοφίας. Και αφ' ενός μεν υφίστατο η υπεραυστηρά αντίληψις, η οποία, εις παν το μη χριστιανικόν διαβλέπουσα διαβολικήν επίδρασιν, περιεφρόνει πάν προϊόν του ελληνικού πνεύματος και κατεδίκαζεν αυτό ως επικίνδυνον δια την χριστιανικήν πίστιν αφ' ετέρου δ' η φιλελεύθερα αντίληψις, ήτις διαβλέπουσα σπέρματα τινα αληθείας εις τα συγγράμματα των Ελλήνων, δεν απέστεργεν ή και συνίστα την μελέτην αυτών.
Ήδη ο απόστολος Παύλος, ελληνιστής ιουδαίος, ου μόνον είναι κάτοχος της ελληνικής γλώσσης, εις την οποίαν και έγραφε τας επιστολάς του, αλλά και τρις αναφέρει εν αυταίς χωρία Ελλήνων συγγραφέων, του Αράτου, του Μενάνδρου και του Επιμενίδου πάντως δε δεικνύει σαφή επαφήν προς τον ελληνικόν πνευματικόν βίον, καίτοι συνιστά εις τους αναγνώστας του προσοχήν μη συλαγωγήση τις αυτούς "δια της φιλοσοφίας και κενής απάτης, κατά την παράδοσιν των ανθρώπων, κατά τα στοιχεία του κόσμου, και ου κατά Χριστόν". [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)