ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΜΕΔΟΥΣΑΣ

Παρουσίαση

Θα μπορούσε ν' απαριθμήσει κανείς μια σειρά από εντυπώσεις στην προσπάθεια, να προσδιορίσει την ιδιαιτερότητα στην ποίηση της Μαρίας Αναστασοπούλου. Διαβάζοντας τους στίχους της νιώθεις πως έχουν ως στόχο να σε κατευθύνουν προς το απερινόητο εκείνο σκίρτημα, που σε φέρνει στην έκσταση της καθημερινότητας. Η έκσταση τούτη προκύπτει μεσ' από το βίωμα, που εναρμονίζει τον έρωτα με το όραμα. Οι στίχοι αυτοί είναι ένα κράμα μυστικιστικής και λυρικής θέασης του κόσμου με στοιχεία από τη μυθολογία και τις μνήμες της ποιήτριας. Τα σύμβολα που χρησιμοποιεί έχουν την πρόθεση ν' αποδεσμευτούν από τα αρχέγονα νοήματά τους. Ο έρωτας και η ζωή δεν διαφέρουν και τόσο από τα «βότσαλα στο πεντάγραμμο της αμμουδιάς» ή «τους κοιμισμένους σπόρους». Η ποιήτρια χειρίζεται τις λέξεις αδέσμευτα, μονάχα για την εσωτερική τους απήχηση. Ο κόσμος των αισθήσεων, η μνήμη και το αιώνιο χαμόγελο της Μέδουσας προσδιορίζουν τη σχέση της πραγματικότητας με την τέχνη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Μέδουσα
Carpe Diem
Εποχή
Φθινόπωρο στην Ιπποκράτους
Ζωή στην Πόλη
Στην Έφεσο
Νύχτα χριστουγεννιάτικη
Πρόβες
Για μια Φίλη
Διαπιστώσεις
Αναστεναγμός
Επιθυμία
Επιτυχία
Τι Λέξεις
Το Φως της Θύελλας
Ερωτοτροπία
Το Ραντεβού
Μαγεία
Ερήμωση
Αναζήτηση
Το Δώρο
Μυθολογία
Αναμονή
Πολλαπλασιασμός
Παράκληση
Ζωγραφική
Διαπίστωση
Ξάφνιασμα
Δημιουργίες
Συντροφικότητα
Ταύτιση
Κατάλυση
Καλοκαίρι
Επικοινωνία
Ο Πύθωνας
Κι όμως
Οργάνωση
Μεταλλαγές
Το Ηλιοβασίλεμα
Περιπέτεια
Πρόσκληση
Κορεσμός
Φυγή
Τώρα
Πρόταση
Μνήμη
Γκρεμισμένες Γέφυρες
Άρνηση
Προσπάθησα
Παραγνώριση
Ευκαιρία
Δεν συναντηθήκαμε
Το Τέλος της Παράστασης
Εξορκισμός
Απόφαση
Θρίαμβος
Η Προδοσία
Στη Μητέρα