Ο ΓΥΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΚΑΙ Ο ΝΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Παρουσίαση

Στο σημείο όπου τελειώνει η «Πολιτεία», το φιλοσοφικό έργο που για την παραδοσιακή κριτική θεσπίζει την εξορία της τέχνης και της ποίησης, ο Πλάτων εισάγει σαν πρότυπο δικαίου και σοφού ανθρώπου, τον Οδυσσέα, κεντρικό ήρωα ενός από τα καταδικασμένα έπη. [...] Με ποιο τρόπο μοιάζουν να φωτίζουν την ιδιαίτερη σχέση του φιλοσόφου με την «Οδύσσεια» και ποια είναι τα στοιχεία του έπους που έκαναν να το προσέξει αυτός που αναζητούσε γιατρειά στην «νόσον της πόλεως»; Μέσα από τον διάλογο δύο κορυφαίων κειμένων αναδεικνύεται ένας άλλος, ο διάλογος ανάμεσα σε δύο ιστορικές περιόδους: αυτής που φωτίζεται από την ανάδυση του κόσμου της ελληνικής πόλεως και εκείνης που σφραγίζεται από μια βαθύτατη κρίση στην οποία ο φιλοσοφικός στοχασμός δίνει κάποιες απαντήσεις που ενδιαφέρουν και τον σημερινό άνθρωπο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)