ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ: ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ, ΚΕΒΗΤΟΣ:ΠΙΝΑΞ, ΠΛΩΤΙΝΟΥ: ΕΝΝΕΑΔΕΣ, ΠΥΘΑΓΟΡΟΥ: ΧΡΥΣΑ ΕΠΗ

Παρουσίαση

Η φιλοσοφία των Στωϊκών έχει δύο κυρίας ρίζας. Πρώτη είναι η κοσμοθεωρία του Ηρακλείτου εξ Εφέσου, η μεταφυσική, η φυσική και εν γένει ολόκληρος η φιλοσοφία του οποίου υπόκεινται ως βάσις της Στοάς. Τούτο ισχύει προ παντός, όσον αφορά εις την θεωρίαν του Λόγου -της Κοσμικής Νοήσεως- συνταυτιζομένου προς τους φυσικούς νόμους, τους διέποντας το Σύμπαν, και του οποίου μία παραφυάς τυγχάνει και η ανθρωπίνη νόησις, ήτις, μετά τον θάνατον του κατόχου της, επανέρχεται εις την πρωταρχικήν πηγήν της.
Ο Λόγος ούτος, όστις σημαίνει την αρχήν της φύσεως εν τω συνόλω της, και όστις εν τη κοσμοθεωρία του Ηρακλείτου δεν έχει ακόμη σημασίαν ορθολογικώς τελολογικήν, ήτις θα ηδύνατο να νοηθή ως τοιαύτη, συνταυτίζεται παρά τω φιλοσόφω τούτω, ο οποίος εκινείτο οπωσδήποτε εντός του πλαισίου των εκ Μιλήτου υλοζωϊστών, με το πρωταρχικόν πυρ, που δημιουργεί εξ εαυτού με ωρισμένους ρυθμούς τα πάντα και πάλιν επανέρχεται εις εαυτό. Την κοσμοθεωρίαν ταύτην παρέλαβον και οι Στωϊκοί, καθώς ακριβώς και οι αντίποδές των Επικούρειοι. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)

Περιεχόμενα

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΟΥ
ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΟΥ
Η ΑΠΟΘΕΩΣΙΣ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΟΥ
Ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ
ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΕΠΗ
ΣΚΕΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΧΡΥΣΩΝ ΕΠΩΝ
ΚΕΙΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟΝ ΥΠΟΜΝΗΜΑ