Η ΠΟΙΗΣΗ

Παρουσίαση

(. . .) Απ' όταν πρωτοβγήκε η "Ανθολογία", τρεις γενιές σχεδόν ωρίμασαν μ' αυτήν. Η εφηβεία του τέλους του Μεσοπολέμου ('33-'40), του Πολέμου και της Αντίστασης, του Μεταπολέμου κ' η σημερνή, κάτεχαν τ' αλφαβητάρι αυτό, της πιο αυστηρά κρισαρισμένης Ποίησής μας, και μορφώθηκαν μ' αυτό, ζήσαν τις στιγμές και τα πάθη τους μ' αυτό, αγάπησαν και αγαπήθηκαν μ' αυτό, "κωδικοποιώντας" περίπου, με τόσους και τόσους βασικούς του στίχους, τον ψυχισμό και την πιο καίρια έκφρασή τους, για τα πυρηνικώτερα και τα πιο ποιοτικά βιώματά τους. Γύρα τώρ' ανθίζουνε καθημερνά τραγούδια οι στίχοι της, κ' οι φυλακές και τα νοσοκομεία, οι εξορίες κ' οι ταβέρνες, τα σπίτια των φτωχών και των πλουσίων, λαλούν τα ποιήματά της. . - κ' υψώνονται μονάδες φεγγοβόλες στη ζωή μας οι ποιητές π' ανάδειξε, έστησε, κατέπεισε όλους για την αγνή λαλιά τους! Θα ιστορηθή, πως αν η Παιδεία μας τόσο χώλαινε, όμως ωργώθηκε βαθιά η Καλλιέργειά μας με την "Ανθολογία". (. . .) (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)