ΔΙΑΤΑΞΙΣ ΤΗΣ ΑΓΡΥΠΝΙΑΣ

Παρουσίαση

Η τέλεσις Αγρυπνίας είναι συνήθεια αρχαιοπαράδοτος και δια τας Ιεράς Μονάς και δια τους ενοριακούς Ι. Ναούς. Και οι αρχαίοι Έλληνες, οι εν τω σκότει της ειδωλομανίας πορευόμενοι, ουχί σπανίως ελάτρευον τους ψευδοθεούς αυτών αγρυπνούντες. Τούτο συνέβαινεν εις τον εν Επιδαύρω ναόν του Ασκληπιού, εις τα εν Ελευσίνι μυστήρια, εις τα εν Πάφω της Κύπρου Αφροδίσια κ.ο.κ. (ιδέ και την ιδιότυπον αγρυπνίαν εις το εν Αθήναις και υπό την Ακρόπολιν Ασκληπιείον, εν "Πλούτω" του Αριστοφάνους, 735 και εξής). Αλλ' ούδ' εις τους Ρωμαίους ήσαν άγνωστοι αι αγρυπνίαι. Ηγρύπνουν και αυτοί εις τα λεγόμενα Pervigillia. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)

Περιεχόμενα

Προλεγόμενα
Πρόλογος Γ' εκδόσεως
Είδησις των αγρυπνιών του όλου Ενιαυτού
Είδησις του Μικρού Εσπερινού
Είδησις του Μεγ. Εσπερινού και της αγρυπνίας διάταξις
Επίλογος
Παράρτημα Α. Η στιχολογία των Θ' ωδών
Παράρτημα Β. Τα λειτουργικά κατά την αρχαίαν παράδοσιν
Πίναξ θεμάτων των κυριοτέρων υποσημειώσεων