ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ: ΕΙΡΗΝΗ (ΤΕΥΧΟΣ 69)

Παρουσίαση

Η "Ειρήνη" είναι η πέμπτη κατά χρονολογική σειρά από τις ένδεκα κωμωδίες του Αριστοφάνη που σώζονται έως σήμερα. Έχει γραφή κι έχει παιχθή στο θέατρο το 421 προ Χριστού, δηλαδή τον επόμενο χρόνο από τις "Σφήκες", που παίχθηκαν το 422 π.Χ.
Ο ποιητής σ' αυτό το έργο του υποστηρίζει τη σύναψη της ειρήνης, που διεπραγματεύοντο τότε οι Αθηναίοι με τους Σπαρτιάτες. Ήταν φανερό ότι και οι Αθηναίοι, αλλά και οι άλλοι Έλληνες που πολεμούσαν, είχαν κουρασθή πια από τον Πελοποννησιακό πόλεμο και ζητούσαν την ειρήνη. Και πραγματικά η επιθυμία τους επραγματοποιήθη τον ίδιο χρόνο, δηλαδή κατόπιν από τον θάνατο του Αθηναίου δημαγωγού και αρχηγού Κλέωνος και του Σπαρτιάτη αρχηγού Βρασίδα. Συνωμολογήθη τότε η ειρήνη μ' ενέργειες του Νικία. Ήταν οι "πεντηκονταετείς σπονδαί". Ωστόσο δεν κατωρθώθη να διατηρηθή πενήντα χρόνια η ειρήνη. Έξι μόνον χρόνια αργότερα από τις "πεντηκονταετείς σπονδάς", το 415, ο Πελοποννησιακός πόλεμος ξανάρχισε κι ετελείωσε οριστικά το 404 π.Χ.
Ο Αριστοφάνης λοιπόν με τούτο το έργο του παρακινεί τις ελληνικές πολιτείες ν' αφήσουν τα μεταξύ τους μαλώματα και να φθάσουν στην ομόνοια και στην ειρήνη. Για να πετύχη το σκοπό του, παρουσιάζει στην κωμωδία του "Ειρήνη" ένα γεωργό, που τον ονομάζει Τρυγαίο, ο οποίος ενδιαφέρεται πολύ να γίνη γρήγορα ειρήνη και να συνέχιση ήσυχος τις αγροτικές του εργασίες. Επειδή αυτός ο χωριάτης στενοχωριότανε πολύ από τον πόλεμο, εσκέφθηκε ν' ανεβή στον ουρανό για να βρη τον Δία και να τον ερώτηση για ποια αιτία κατατρέχει τόσο πολύ τους Έλληνες και τους έβαλε να κάμουν ένα τόσο μεγάλον πόλεμο μεταξύ τους. Μα πώς θα μπορούσε να πετύχη αυτό που σκέφθηκε; Πώς ν' ανεβή στον ουρανό; [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)