Ο άγιος Μάρκος ο ευγενικός και η ένωσις των εκκλησιών (σκληρόδετη έκδοση)

Παρουσίαση

Δεν είναι συνήθης μορφή ο επίσκοπος Εφέσου άγιος Μάρκος ο Ευγενικός. Είναι μία πολύεδρος δυναμική εκκλησιαστική και εθνική μορφή. Δι' αυτό έγινε "σημείων αντιλεγόμενον" και δια το πρόσωπόν του διετυπώθησαν από φίλους και επικριτάς του αι πλέον αντίθετοι γνώμαι. Δι' αυτόν ημπορεί να λεχθή αυτό, το οποίον ελέχθη και δια τον Μέγαν Φώτιον: "Μέχρι σήμερον ανευρίσκονται θαυμασταί του, οι οποίοι εξωθούν την προς τον Φώτιον λατρείαν μέχρι βαθμού ειδωλολατρείας και δυσφημισταί, οι οποίοι ομιλούν μετ' αγανακτήσεως και δια τας πλέον ασήμαντους πράξεις του».
Γεγονός πάντως είναι ότι τον άγιον επίσκοπον Εφέσου Μάρκον εθαύμασεν όχι μόνον η Ανατολή, αλλά και η Δύσις. Και η μεν δευτέρα τον εθαύμασεν, αλλά και τον εφοβήθη, διότι είδεν εν τω προσώπω του τον ασάλευτον βράχον και τον δυναμικόν μαχητήν της αληθείας· τον ανατροπέα και διαλυτήν των σχεδίων της. Η δε πρώτη τον εθαύμασε, τον ετίμησε, τον εδόξασε και τον κατέταξεν εις τον μακάριον χορόν των Αγίων της, διότι είδεν εν τω προσώπω του τον στύλον της Ορθοδοξίας και τον εκφραστήν των θεοφιλών πόθων της.
Αλλ' ο Εφέσου είναι δι' ημάς τους Έλληνας και κάτι άλλο. Είναι μία προφητική και αποκαλυπτική μορφή. Μαζί δε με τον εμπνευστήν του Βρυέννιον και τον μαθητήν του Σχολάριον, βοηθεί όσον κανείς άλλος εις την κατανόησιν της τραγικής πτώσεως του Βυζαντίου και της δημιουργίας του θαύματος του 1821. Ο άγιος Μάρκος έζησε κατά τας τελευταίας κρίσιμους στιγμάς του Γένους, τότε που το ένδοξον Βυζαντινόν κράτος είχε περιορισθή σχεδόν εις μόνην την Βασιλεύουσαν και η ερυθρά ημισέληνος ανεδιπλούτο απειλητική εμπρός εις τον δικέφαλον αετόν. [...]. (Από τον πρόλογο του συγγραφέα)

Περιεχόμενα

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΠΗΓΑΙ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ
1. ΤΟ ΠΡΟΑΝΑΚΡΟΥΣΜΑ
2. ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ
3. Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ
4. ΑΣΥΝΕΤΟΣ ΣΠΟΥΔΗ
5. ΕΙΣ ΤΗΝ ΦΕΡΡΑΡΑΝ
6. ΕΙΣ ΤΗΝ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΝ
7. Η ΑΚΥΡΟΣ ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΑΙ Η ΨΕΥΔΗΣ ΕΝΩΣΙΣ
8. ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΡΙΑΜΒΟΝ
9. ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΟΞΑΝ
10. ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑΣ
11. ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ