ΛΟΥ-ΚΙΑΝΓΚ-ΤΣΕΟΥ: ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ

Παρουσίαση

Ο Λου-Κιανγκ-Τσέου είναι επινόηση του Pierre Bettencourt, και όλα τα «κινεζικά» ποιήματα του Θεάτρου Σκιών δεν είναι παρά έργο του ιδίου, ο οποίος χρησιμοποίησε ίσως το τέχνασμα αυτό για να εκφράσει με μεγαλύτερη άνεση ένα μέρος του προσωπικού του οράματος. [...]
Αντιρητορικός, εχθρός του αφηρημένου, λάτρης της απλής και καθαρής εικόνας, [...] απαισιόδοξος, [...] μερικές φορές κυνικός και σκληρός αλλά και τρυφερός, θυσιάζοντας τα πάντα στη γοητεία της φαντασίας, ο Pierre Bettencourt, εξαίσιος στυλίστας, είναι ένας συγγραφέας που θα τον ανακαλύψουν στα επόμενα χρόνια. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Περιεχόμενα

Βιογραφικό σημείωμα
Δεν θα δούμε ποτέ το κεφάλι της γκαμήλας
Τί έχει μέσα αυτό το δέμα;
Της έλεγα: «Μην έχεις εμπιστοσύνη»
Το μεσιανό μονοπάτι
Θα πρέπει να διαβώ τ' ανάβαθα του ποταμού
Αυτή η γυναίκα ψήνει κάστανα στο πεζοδρόμιο
Από τρία νήματα πλεγμένα μαζί
Κάποιος σαρώνει φύλλα στην ακρογιαλιά
Μια φωτιά από ξερόκλαδα
Είμαστε όλοι μας λωποδύτες
Σχεδιάζει έναν κατάλογο με αντικείμενα
Κάθεσαι μ' ένα φίλο σου στην άκρη του δρόμου
Ο ψαράς γυρίζει σπίτι του το βράδυ
Η εμπόρισσα σού απλώνει ένα δίσκο
Φεύγουμε από το καλυβοχώρι
Ο δάσκαλος της γυμναστικής
Η γυναίκα που πουλάει τσάι
Κάτω από έναν μεγάλο κάδο
Βρέχει
Αυτός που ζωγραφίζει ομπρέλες
Κατοικούμε σ' ένα καλυβόσπιτο
Καθισμένος εδώ και σαράντα χρόνια
Το ποτάμι κυλάει ανάμεσα στους λόφους
Και οι τρεις μας
Το παλάτι που έχτισα πάνω στο βουνό
Με ένα ψιλό πινέλο από τρίχα νυφίτσας
Έρχεται μπροστά στον σοφό
Από το φλιτζάνι μου ξεφεύγει αχνός
Ο πραματευτής μπαίνει στο χωριό
Ο γιος σου ξεκίνησε για προσκύνημα
Ο σοφός διασχίζει με τα πόδια το ποτάμι
Απλώνεις τον καρπό του χεριού σου
Δεν γεννηθήκαμε
Η μακριά σκάλα που ανηφορίζει για το ναό
Με πολλούς τρόπους
Φαντάζεσαι αρχικά ένα χώρο περιορισμένο
Πέσε στα γόνατα, προσκυνητή
Ο σοφός ονειρεύεται στην άκρη του δρόμου
Βρέχει. Το βουνό εκεί ψηλά χάνεται
Επίμετρο: Ε. Χ. Γονατάς