Παρουσίαση
Ο ισχυρός σύνδεσμος, η στενή αλληλεξάρτηση και ο διαρκής αλληλοπροσδιορισμός της ζωής και του έργου του Γ. Βιζυηνού αποτελούν μια γενική διαπίστωση της κριτικής. Ο αλληλοπροσδιορισμός αυτός είναι δυνατόν μάλιστα να θεωρηθεί ως η αιτία μιας φαντασιακής από το ένα μέρος, και μιας πραγματολογικής από το άλλο αντιστοίχησης και ισοδυναμίας που παρατηρείται ανάμεσα στη ζωή και στο έργο του συγγραφέα. Αυτή η αλληλοστοίχηση ζωής και έργου υφίσταται σε τέτοιο βαθμό ώστε μια πιθανή προσπάθεια συγγραφής της βιογραφίας του να κινδυνεύει να θεωρηθεί ή και να πάρει τη μορφή ενός μυθιστορήματος της ζωής του, ενώ από το άλλο μέρος το πεζογραφικό έργο του εμφανίζεται να έχει μια πολύ μικρή αξίωση στο φανταστικό και να δίνει την εντύπωση μιας έμμεσης - αλλά και με όχι σαφώς προσδιορισμένους σκοπούς και όρια - δοκιμής για αυτοβιογράφηση. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)Περιεχόμενα
Βαγγέλη Αθανασόπουλου: Εισαγωγή:Οι μύθοι της ζωής και του έργου του Γ. Μ. Βιζυηνού
Επιλογή βασικής βιβλιογραφίας
Πίνακας των πρώτων δημοσιεύσεων των διηγημάτων
Γ.Μ. Βιζυηνού: Τα διηγήματα:
Το αμάρτημα της μητρός μου
Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως
Ποιος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου
Αι συνέπειαι της παλαιάς ιστορίας
Πρωτομαγιά
Το μόνον της ζωής του ταξείδιον
Διατί η μηλιά δεν έγεινε μηλέα
Ο Μοσκώβ-Σελήμ
To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:
stefrichterToν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:
katiachor, KonAnt, giannaras24, Αίγαγρος, kostavas, Xadias23, gazor, politisx, mitsost, Marinique, fluck, Miskin, charesalex, aposdrak, Alexandra Zachariadou, Nefeli Karapiperi, charal, DemetriosMet, DIMITRIS KAZAKIDIS, Mados, costis85, dimitelef, emilios2017, ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΙΝΙΑΡΗΣ, CarboneΚριτικές για το προϊόν
[02/08/2016] ΓιώργοςΜ. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΒαθμολογία:
Ο Βιζυηνός μαζί με τον Παπαδιαμάντη και το Ροίδη αποτελούν για μένα την ύψιστη μορφή λογοτεχνίας της ελληνικής γλώσσας του 19ου αιώνα. Τα διηγήματά του (8 στο σύνολο) αποτελούν στοπ-καρέ από την ίδια τη ζωή του Βιζυηνού, αλλά και της κοινωνίας, στην οποία ζει. Αποτελούν εκφράσεις μια διπλής πραγματικότητας, συγκρούσεων μεραξύ αντικρουόμενων ταυτοτήτων (άντρας-γυναίκα, Τούρκος-Έλληνας κ.λπ.) και έναν καμβά αξεπέραστης ηθογραφίας. Η γλώσσα του φροντισμένη, τα θέματά του συγκλονιστικά. Με εξαίρεση, ίσως, το 'Μετακύ Πειραιώς και Νεαπόλεως, την Πρωτομαγία και τη Μηλέα, τα υπόλοιπα 5 διηγήματα είναι ιστορίες καθηλωτικές, που δεν αφήνουν τον αναγνώστη να σηκώσει κεφάλι. Η ανάγνωση των διηγημάτων του Βιζυηνού είναι μια απόλαυση. Προτείνεται ανεπιφύλακτα.
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.