Η ΜΑΝΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

Παρουσίαση

Στην Ελλάδα, η πρόβλεψη του μέλλοντος λεγόταν μαντική τέχνη και το όνομα "μάντης" του ιεροσκόπου, του προφήτη, κάθε προσώπου που προλέγει το μέλλον, προέρχεται από το μαίνομαι, που σημαίνει παραληρώ και, ειδικότερα, η θεότητα με οδηγεί σε κατάσταση καταληψίας. Την ίδια έννοια ξαναβρίσκουμε στο ρήμα ενθουσιάζειν (από το θεός), που σημαίνει κυριεύομαι από ένα θεό, διακατέχομαι από "ενθουσιασμό". Η σπουδαιότητα και ο σημασιολογικός πλούτος του λεξιλογίου αυτού εκφράζουν πολύ καλά το ρόλο που έπαιζε για τους Έλληνες η εμπνευσμένη μαντική. Μάντεις, προφήτες, σίβυλλες και μαντεία δεν έπαψαν ποτέ να παίζουν μεγάλο ρόλο στην ελληνική θρησκευτική ζωή. Και η φήμη του δελφικού μαντείου του Απόλλωνα στάθηκε μοναδική στον αρχαίο κόσμο. [...] (Από την παρουσίαση της έκδοσης)