Η όπερα της πεντάρας

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Στο θεατρικό του έργο με τίτλο 'Η όπερα της πεντάρας', ο Γερμανός θεατρικός συγγραφέας και ποιητής Bertolt Brecht δομεί ένα θέατρο εμποτισμένο με δόσεις κριτικής παρουσίασης, με πρόσωπα που δοσμένα και στον περίγυρο τους αποκαλύπτουν και βυθίζονται στα απόνερα μίας αστικής κοινωνίας που παρακολουθεί, που συσπάται από 'διαρροές'. Ο Brecht φέρει την θεατρικότητα της δι-επαφής, των αποκαλυπτικών στιγμών σε έναν εξίσου αποκαλυπτικό θεατή, ανασύροντας στην επιφάνεια γαργαλιστικές εικόνες ενός αστισμού που 'καλεί' στο παρόν, που εκφεύγει και καθίσταται ο ίδιος μία 'χειμαρώδης αποκάλυψη: o Brecht συγκροτεί την ιστορία μία σχεδόν θλιμμένη οργή, την στιγμή που αποκαλύπτει τα πλαίσια αναφοράς μία αστικής τάξης προσιδιάζει προς την δια-κράτηση των νορμών που την διέπουν, κινούμενος προς την κατεύθυνση συγκρότησης ενός 'αστερισμού' του θεάματος. 'Η Όπερα της Πεντάρας', προσδιορίζει το ίδιο το θέαμα ως αστική κοινωνία-τάξη εν καιρώ κρίσης, παρεμβάλλει ενδιάμεσα τραγούδια-μπαλάντες που προβάλλοντας όψεις του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής, ενέχουν ακριβώς αυτή την αίσθηση της αντιφατικής 'γλυκειάς' παρακμής εντός του ευρύτερου ιστορικού πλαισίου. Ο Γερμανός θεατρικός συγγραφέας, με την 'Όπερα της Πεντάρας' σκιαγραφεί ένα πλαίσιο-'καθρέφτη', εντός του οποίου αντανακλώνται πρακτικές, μύχιες σκέψεις, δολοπλοκίες, συζεύξεις, η ίδια η μεσοπολεμική Γερμανική κοινωνία που αυτάρεσκα βλέπει και εντάσσεται στο 'κάδρο' της επερχόμενης καταστροφής. Η δομή του έργου στέκει στο οικείο & στο ανοίκειο, στα πρόσωπα που επιτελούν την ηθική της παραφοράς, στις Μπρεχτικές διαλεκτικές εννοιολογήσεις: ο Μπρεχτ αναφέρεται στις αστικές αναφορές, ασκεί έντονη κριτική στους συμβολισμούς της 'καλής ζωής', προσδιορίζει το κέρδος ως μέτρο, διαρρηγνύει τα όρια της τυπικότητας: ο καπιταλιστής δύναται να πανηγυρίσει την ίδια του την καταστροφή. 'Η Όπερα της Πεντάρας', μία σημαντική Μπρεχτική στιγμή, επιστρέφει στο ίδιο το βλέμμα και τις προσλήψεις του θεατή.