ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ: ΕΙΡΗΝΗ

Παρουσίαση

Φθινόπωρο του 422 π.Χ.
Ο Πελοποννησιακός πόλεμος μαινόταν ήδη 10 χρόνια!
Οι δύο αντίπαλοι είχαν φτάσει πια στα όρια της αντοχής τους.
Αμέσως μετά τη μάχη της Αμφίπολης, όπου σκοτώθηκαν οι δύο φιλοπόλεμοι αρχηγοί Κλέωνας και Βρασίδας, άρχισαν προσπάθειες για διαπραγματεύσεις...
Η επιθυμία του Αριστοφάνη για ειρήνη μεταφέρεται στο ομώνυμο έργο που ανεβάζει την επόμενη άνοιξη στα Μεγάλα Διονύσια, σε έναν ανάλαφρο αλλά και βαθύτατο λυρικό καημό, όπως τον αισθάνονται οι απλοί άνθρωποι του λαού, αυτοί που σ' όποιο στρατόπεδο και αν βρίσκονται, πληρώνουν σε κάθε πόλεμο το μεγαλύτερο τίμημα. Ταυτόχρονα, στο έργο ο ποιητής κάνει μια διεισδυτική ανάλυση των αιτίων του πολέμου, ξεσκεπάζει τους φταίχτες -που είναι ίδιοι σε όλες τις εποχές- και τους χτυπάει αλύπητα.
Με το έργο αυτό ο Αριστοφάνης μοιάζει ν' ανεβαίνει σ' ένα πανύψηλο βάθρο, ώστε το φλογερό ειρηνιστικό του κήρυγμα να ακουστεί σε όλο τον κόσμο... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)