Ο ΑΝΤΑΡΤΗΣ (ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ)

Παρουσίαση

Το πρώτο μέρος της ιστορικής αυτής αυτοβιογραφίας, με τίτλο "Ο Αντάρτης: Η Αρχή", εκδόθηκε τον Ιούνιο του 1941. Σε αυτό ο συγγραφέας διηγείται τα παιδικά και νεανικά του χρόνια στη Μαδρίτη στις αρχές του 20ου αιώνα. Ήταν παιδί μιας οικογένειας που γνώρισε πολλές στερήσεις. Μετά τον ξαφνικό θάνατο του πατέρα του, η οικογένειά του εγκαταστάθηκε σε μια μικρή σοφίτα κάποιας φτωχικής συνοικίας της Μαδρίτης, όπου η μητέρα του ξενόπλενε στο ποτάμι και έκανε διάφορα θελήματα. Ωστόσο ο ίδιος, σε αντίθεση με τα αδέλφια του, μεγάλωσε στο σπίτι των θείων του, σε μικροαστικό περιβάλλον, οι οποίοι τον έστειλαν σε θρησκευτικό σχολείο Ιησουιτών, με στόχο να γίνει αργότερα μηχανικός. Όμως, σε ηλικία δεκατριών χρονών, ύστερα από τον απροσδόκητο θάνατο του θείου του, αναγκάστηκε να δουλέψει ως υπάλληλος σε μαγαζί και στη συνέχεια ως υπάλληλος σε τράπεζα. Εκείνη την εποχή έγινε μέλος του συνδικάτου και άρχισε να έχει τις πρώτες πολιτικές του ανησυχίες, χωρίς να σταματήσουν ούτε στιγμή να συγκρούονται μέσα του ο αστός και ο προλετάριος.
Το βιβλίο έγινε ιδιαίτερα αγαπητό στην Ισπανία, τόσο κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, που κυκλοφορούσε παράνομα, όσο και μετά τη μεταπολίτευση, αφού περιγράφει την πιο σημαντική περίοδο της ιστορίας της Ισπανίας μέσα από τη ζωή ενός πρωταγωνιστή των πιο θερμών γεγονότων της. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Οι περισσότεροι συγγραφείς της γενιάς του Μπαρέα στην Ισπανία προέρχονταν από τη μεσαία τάξη, γι΄ αυτό και τα βιβλία τους πάσχουν από ένα είδος πολιτικής ευπρέπειας. O ίδιος, προερχόμενος από τα κατώτερα στρώματα, είδε την κοινωνία εκ των κάτω, εκεί όπου ο διπλανός μας δεν είναι παρά ένας πιθανός αντίπαλος. Όταν τα οικονομικά του βελτιώθηκαν, διαπίστωσε ότι αυτό συμβαίνει και όταν παρατηρεί κάποιος την κοινωνία εκ των άνω. Κυρίως όμως είδε την Ισπανία, μια παλιά αυτοκρατορία, να καταστρέφεται περνώντας στα χέρια των σκοτεινών δυνάμεων του φασισμού. Έζησε σε μια περίοδο όπου οι ιστορικές επιταχύνσεις ήταν ασύλληπτες και αντελήφθη ότι η μόνη απάντηση στον τρόμο και στην αγωνία που του προκαλούσαν ήταν να αποτυπώσει τις εμπειρίες και τις παρατηρήσεις του με απόλυτη ειλικρίνεια. Οι περιγραφές του της πολιορκημένης Μαδρίτης είναι από τις ωραιότερες που έχουν γραφτεί, γιατί μέσα στο χάος των βομβαρδισμών και του τρόμου αναδεικνύουν ένα πράγμα: ότι ανάμεσα στα ερείπια, στον θάνατο, στα σκοτωμένα γυναικόπαιδα και στις εκτελέσεις, η ζωή έχει τη δύναμη να τα υπερβεί. Όχι η επιβίωση, αλλά η ύπαρξη θα πρέπει να σταθεί, να αγωνιστεί και να πετάξει από πάνω της την κατάρα που απειλεί να την αφανίσει. Οι μνήμες από τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο είναι σχετικά πιο μακρινές από τις αντίστοιχες του δικού μας Εμφυλίου. Αλλά οι αναλογίες, στο ιστορικό τουλάχιστον πεδίο, παραμένουν εντυπωσιακές. Παρά το γεγονός ότι για τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο έχουν γραφτεί πολλά- και κάποτε εξαιρετικά ενδιαφέροντα κείμενα-,δεν διαθέτουμε έργα εφάμιλλα της αυτοβιογραφίας του Μπαρέα." (ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΒΙΣΤΩΝΙΤΗΣ, ΤΟ ΒΗΜΑ, 29/8/2010)