Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ (1453-1820)

Παρουσίαση

(...) Η εκκλησιαστική μουσική μετά την Άλωση αποτελεί έναν από τους πιο δραστήριους τομείς έκφρασης του Νεότερου Ελληνισμού, και το «Σχεδίασμα» που παρουσιάζεται εδώ την πρώτη ιστορική και αξιολογική αποτύπωση της διαδρομής της στην ίδια αυτή περίοδο (1453-1820). Παράλληλα, όσα εκτίθενται, καλύπτουν δραστικά και άλλους τομείς του νεοελληνικού ιστορικού γίγνεσθαι: την προσωπογραφία, την παλαιογραφία, την ιστορία της τέχνης και της παιδείας γενικότερα. Από την άποψη αυτή επιτυγχάνεται καλύτερα η βαθύτερη γνώση μιας τόσο σημαντικής εποχής και ολοκληρώνεται περισσότερο αποτελεσματικά ό,τι σημειολογείται σήμερα ως εθνική πολιτισμική αυτογνωσία.
(ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)

Περιεχόμενα

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ - ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ
Η ΕΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ
1. Η ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ (1453-1580)
2. Η ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΝΕΩΣΗ (1580-1650)
3. Η ΠΡΩΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΚΜΗ (1650-1720)
4. ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΜΨΗ. Η ΝΕΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ (1720-1770)
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ - ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΙ
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΟΡΩΝ
ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ
ΠΙΝΑΚΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΔΕΙΓΜΑΤΩΝ
ΓΕΝΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ