Η ΚΥΡΙΑ ΜΕ ΤΟ ΣΚΥΛΑΚΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

Παρουσίαση

Και δεν ήταν παρά μόνο τώρα, που τα μαλλιά του είχαν πια γίνει γκρίζα, που αγάπησε αληθινά, με όλο του το είναι για πρώτη φορά στη ζωή του. Αγαπιόντουσαν ταυτόχρονα σαν εραστές, σαν πολύ κοντινοί συγγενείς, όπως ο άντρας με τη γυναίκα και σαν καλοί φίλοι. Νόμιζαν πως η μοίρα προόριζε τον έναν για τον άλλον και τους φαινόταν ακατανόητο που εκείνος συζούσε με άλλη γυναίκα κι εκείνη με άλλον άνδρα. Λες και ήταν ένα ζευγάρι αποδημητικών πουλιών που τα έπιασαν και τα υποχρέωσαν να ζουν σε ξεχωριστό κλουβί. Συγχώρισαν ο ένας στον άλλο εκείνα που έγιναν στο παρελθόν για τα οποία θα μπορούσαν να ντρέπονται, κι ένιωθαν πως η δύναμη της αγάπης τούς είχε κάνει άλλους ανθρώπους. Άλλοτε στο παρελθόν, όταν μελαγχολούσε, καθησύχαζε τον εαυτόν του με κάθε λογής σκέψεις που του έρχονταν στο κεφάλι του. Τώρα όμως δεν είχε ανάγκη να παρηγορεί τον εαυτό του με τέτοιες σκέψεις. Ήθελε να είναι αληθινός, τρυφερός... - Στάματα, αγάπη μου, να κλαις, της είπε. Αρκετά έκλαψες, φτάνει πια... Τώρα ας κουβεντιάσουμε, κάποια λύση θα βρούμε. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)