Η ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΓΕΘΣΗΜΑΝΗΣ (ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Παρουσίαση

"Άνθρωπος τις ην εν τη γη της Αυσίτιδος, ονομαζόμενος Ιώβ και ο Άνθρωπος ούτος ην άμεμπτος και ευθύς, και φοβούμενος τον Θεόν, και απεχόμενος από κακού.
Και ην τα κτήνη αυτόν επτακισχίλια πρόβατα, και κάμηλοι τρισχίλιαι, και ζεύγη βοών πεντακόσια, και όνοι πεντακόσιαι, και πλήθος πολύ υπηρετών, και ην ο άνθρωπος εκείνος ο ευγενέστατος των αφ' ηλίου ανατολών".
Έτσι αρχίζει μια από τις ωραιότερες περιπέτειες που έζησεν ο φυλακισμένος, μέσα στο ανθρώπινο κρανίο, Θεός, για να θυμίζη στους εκάστοτε περαστικούς από την γην αυτή της ασώτευσης του ανθρώπου και του Θεού, της κάθε απώλειας, -όλο το μάταιο τούτο του ανθρώπινου πάθους, της ανθρώπινης αγωνίας, και των σχέσεων όχι μόνον ανθρώπου προς άνθρωπον, ανθρώπου προς Θεόν, αλλά τ' οριστικό: ανθρώπου προς εαυτόν.
Την ύστατη ένσταση, αγωνίας και κρίσης, τούτη, δεν μας την δίδει ο Leon Schestov. Ο Σεστόβ δεν μας δίδει τίποτα. Μας φθείρει και την τελευταία μας άποψη. Μας παίρνει και την τελευταία ελπίδα μας και μας αφήνει, χωρίς καμιάν απολύτως βοήθεια, πάνω από τις αβύσσους που μας άνοιξε με τις λογής-λογής καταστροφές που επέφερε και στο τελευταίο λογικό σχήμα μας. Αλλ' αυτά, ακριβώς, θα προσπαθήσουμε να διηγηθούμε πιο κάτω.
Όπως αρχίζει η ιστορία του Ιώβ, έτσι, απάνω-κάτω, θα μπορούσε ν' αρχίση και η ιστορία του Ρώσσου φιλόσοφου, φιλόσοφου χωρίς σύστημα, ή, πιο σωστά, στοχαστή, Leon Schestov. Ένας Ρωσσος άρχοντας των προεπαναστατικών και των πρώτων επαναστατικών χρόνων, που ζούσε με φρόνηση, και κατανόηση, και συμπάθεια για τους διπλανούς του, σύμφωνα με τις θεϊκές επιταγές, όπως μας διηγείται ο συμπατριώτης του ποιητής, και φιλόσοφος ο ίδιος, Alexei Remizov. Είχε, μας λέει ο τελευταίος αυτός, ένα καλοχτισμένο σπίτι και περνούσε μια ζωή γεμάτη καλοπέραση. [...] Ώσπου, μια μέρα, αιστάνθηκε κάτι σα λιποψυχιά μέσα του, και βάλθηκε να καταριέται το σπίτι του, τις αίθουσες που στριφογυρίζουν ψιμυθιωμένοι χορευτές, τα φλύαρα σαλόνια, τα παιδικά δωμάτια όπου δε μαθαίνει κανείς παρά να λέη ψέμματα, τις βαθιές παστάδες, όπου παραδίνεται κανείς στις ακολασίες, τα παρεκκλήσια εκείνα όπου δε λατρεύει κανείς παρά μόνο τον εαυτό του... (Από την έκδοση)

Περιεχόμενα

Ο LEON SCHESTOV ΚΑΙ Ο «ΑΝΕΔΑΦΙΣΜΟΣ»
Η ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΓΕΘΣΗΜΑΝΗΣ
ΤΟ ΗΘΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΟΝ ΣΑΙΞΠΗΡ
ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΔΟΣΗ