ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Παρουσίαση

Σε μίαν εποχή που η ολοσχερής κατάρρευση του αποκαλούμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού» (πού, ή γιατί, ως σοσιαλισμός και κοινωνισμός ή μεθεκτική παρουσία ανθρώπιινης κοινωνίας, υπήρξεν ακριβώς ανύπαρκτος) αποτελεί τετελεσμένον γεγονός αλλά που ο καπιταλιστικός παράδεισος δεν εκόρεσεν ακόμη -και είναι υπερλίαν αμφίβολον, αν σε ορατά προβλέψιμο μέσα χρόνο θα πετύχη τον κορεσμόν τους -τις πεινασμένες, εμβρόντητες, υποκοχλάζουσες αλλ' αγογγύστως, παρότι καταταρταρωμένες, εισέτι υπομένουσες κοινωνικές λαϊκές μάζες του τέως αντιιμπεριαλιστικού στρατοπέδου, ο υπεροπτικά αυτάρεσκος, σαρδάνιος καγχασμός της λεγομένης νεοφιλελεύθερης κι εκσυγχρονιστικής (αλήθεια, πόσο μπορεί και σε τι μπορεί εν τέλει να εκσυγχρονίζεται απανθρώπως ο «άνθρωπος»; Ή, για ποιον τελικώς «εκσυγχρονίζεται» καπιταλιστικώς -σε κατηγορίες καθαρές της λεγόμενης οικονομίας της ιδιωτικής πρωτοβουλίας- μια μικρή και οικονομικώς εξαρτώμενη χώρα;) δήθεν δυτικής οικονομίας αντιμετωπίζει -στον απάνθρωπα θριαμβικό μέσα της χορτασμό («κοινωνία της αφθονίας») και ξιππασμό- παν συλλήβδην θεώρημα του πνευματικού τιτάνος που λέγεται Marx, ως άκρως περιττόν, ανώφελα αντιαναπτυξιακόν και παταγωδώς ανιστόρητον διάψευσμα - αν όχι και ως, μιασματικώς, ανθρωποβόρον ανοσιούργημα! Ως εάν δηλαδή η απροφήτευτη (και, ουσιαστικώς, μη πεπροφητευμένη) κατάρρευση εκείνου του σοσιαλισμού να εσήμαινε και την καταχρήστευση της προφητικής (όχι όμως με το κακό της «ανοιχτής» του K. Popper «κοινωνίας» νόημα) και χαρισματικής όντως σε πολλά διερμηνείας του ιστορικού και οικονομικού γίγνεσθαι από τον K. Marx. [...] (Από την έκδοση)

Περιεχόμενα

Πρόλογος
Kant, Rousseau, Hegel, Marx
Nietzsche
Κριτικά συμπεράσματα
Παράρτημα: Το χρήμα