ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ ΚΥΚΛΩΨ

Παρουσίαση

Ο μαρασμός του φυτικού κόσμου και μάλιστα της αμπέλου κατά το φθινόπωρο, ο φαινομενικός θάνατός τους κατά τον χειμώνα και η αναγέννησή τους πάλι κατά την άνοιξη έδωσαν στους αγροτικούς πληθυσμούς την εντύπωση, πως πίσω απ' αυτά τα φαινόμενα υπάρχει ένας θεός, ο Διόνυσος, που διαδοχικά και με κανονική και απαραβίαστη σειρά πάσχει και ευτυχεί, πεθαίνει και αναγεννάται, είναι δηλ. ο ίδιος θεός και του θανάτου και της ζωής ή, ότως λέγει ο Ηράκλειτος, Ωυτός δε Αίδης και Διόνυσος, ότεω μαίνονται και ληναΐζουσι, ο ίδιος θεός είναι ο Άδης και ο Διόνυσος, που για τιμή του τελούν τις μανιώδεις γιορτές των Ληναίων. Γι' αυτό και τ' Ανθεστήρια, διονυσιακή γιορτή κατά τον Ανθεστηριώνα, ήταν και των νεκρών γιορτή. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)